Denkvermogen

Laatst zag ik ergens dat een paar mannetjes, gekleed in rode hesjes en met een aanhanger vol verkeersborden, een straat een één zijde gingen afzetten voor verkeer. Een grote machine werd er neergezet en het beloofde een spektakel te gaan worden. Het bij de wegafzetting behorende waarschuwingslicht werkte niet en ik maakte me al ernstige zorgen over de veiligheid. Gelukkig kwamen de mannen toen het pikkedonker was naar het euvel kijken, logisch natuurlijk want in het donker zie je minder……. Het probleem kon niet worden opgelost en na 10 peuken en zes gsm gesprekken besloten ze kennelijk het maar op te geven. De volgende dag stonden de borden er nog steeds, net als de helse machine. Er gebeurde niks, het verkeer wurmde zich er langs en gelukkig gebeurden er geen ongevallen. Het was wederom avond en pikdonker toen er weer leven in de brouwerij kwam, het werd tijd want al die tijd was er nog geen teken van werkzaamheden waargenomen. De hele handel aan afzettingen en verkeersborden werd op een aanhanger geladen en meegenomen, de volgende dag kwam een grote vrachtwagen ook de helse machine ophalen, en dat terwijl die machine nog geen slag had gewerkt. Alles is weer normaal nu, geen borden, er is niks veranderd en ook geen resultaat zichtbaar, kortom het was meer een soort bezigheid therapie waar de gemeenschap hun belastingcenten voor betaald.
Nee, het was dit keer niet in Hoogvliet, maar dergelijke dingen gebeuren overal, van Texel tot Maastricht en van Rotterdam tot Stroe, dus ook in onze woonplaats.  
En zo zie je vaker dingen totaal verkeerd gaan in dit computer tijdperk, planningen zijn niet op elkaar afgestemd waardoor vaak schreeuwend dure handelingen worden verricht die tot geen enkel resultaat leiden. Zo moet men niet vreemd opkijken als er iemand ineens een betonnen plein bestrooit met graszaad, enkel en alleen omdat eigenlijk een week eerder het beton zou worden weggehaald, maar ja, dat liep vertraging op en de zaaier zaaide door. Het is wachten op een prio 1 uitruk voor de brandweer om een gebouw te gaan blussen dat pas over jaren in de fik gaat. Steeds vaker zie ik dingen in de soep lopen omdat we alles aan een computer overlaten die voor de zoveelste keer onjuist is geprogrammeerd. Het bijkomende probleem is dat mensen zelf vaak niet meer in staat zijn het denkvermogen te activeren, men leert het zelf denken gewoon af. Niet de mens is meer de baas over hun wereld, nee dat is de computer en een handje vol programmeurs die zich rot lachen om al die marionetten die alles doen wat zij invoeren. Er zijn nu al mensen die niet eens weten wat een mattenklopper, wasbord, Spaans rietje of een vlaggenmasthouder is. De kennis ebt weg uit onze hersenen en wat eens sciencefiction leek lijkt angstig dichtbij te komen, de robot neemt de wereld over, wij zijn straks slechts slaven die hier en daar een verkeersbord neer donderen of een gazonnetje gaan inzaaien op het dak van een flat of misschien zelfs wel 100 kilometer uit de kust op een zandbank, want de computer zei dat het goed was. Gelukkig mag ik nog elke letter die u hier leest zelf aanslaan, ik ken het alfabet nog steeds, maar wanneer krijg ik een stekkertje op mijn hoofd dat ik meteen kan inpluggen op de USB ingang van de computer? Dan hoef ik alleen nog maar aan domme dingen te denken en ze staan woensdag in de krant.