Mattenklopper

Dingen die horen te werken toch? Een telefoon moet rinkelen als je schoonmoeder belt, een koffiemolen moet malen als de Senseo het niet doet, een fiets moet rijden als de auto net met je vriendin mee is omdat die je schoonmoeder naar de telefoon moet brengen, de deurbel moet het goed doen voor als Robbert ten Brink met je prijzengeld van de loterij langskomt en je balpen moet schijven voor het geval je een memo moet schrijven voor je tweede schoonmoeder die voor de zoveelste keer komt vragen hoe haar dochter aan al die schrammen komt. Maar jammer genoeg en in het geval van die schoonmoeder gelukkig, werken veel dingen alleen maar even als ze de fabriek net verlaten. De kwaliteit van goederen is om het zacht uit te drukken zwaar onder de maat, en dat terwijl we anno 2008 vrijwel alle technische mogelijkheden hebben om iets goeds te maken. Vroeger was de kwaliteitsnorm afhankelijk van het goed functioneren van een product, tegenwoordig is een artikel pas goed als het niks kost aan grondstoffen en zoveel mogelijk opbrengt in de winkels. Ik erger me daar best wel aan want duurzaamheid is vertrokken uit de wereld, alles moet snel en goedkoop worden vervaardigd, allemaal onder het motto ‘als het maar even werkt’, verder zal het fabrikanten een zorg zijn of mensen lang plezier hebben aan hun aankoop. Lage lonenlanden, ook zo’n mooi woord, kapitalistische ondernemers laten voor een appel en een ei hun product maken in landen waar de werknemers nog voor een paar centen zich rot moeten werken, waaneer gaat Max Havelaar eens in Polen kijken? Maar de wraak zal komen want onze ondernemers, die nu hun fabrieken verplaatsen naar dergelijke landen, kunnen straks hun lol op want als de lonen gelijk worden getrokken, en dat gaat gebeuren, dan zullen ze huilend en berooid terug kruipen naar Nederland om zich te melden bij de ‘soos’. Maar ja, leuk is het allemaal niet hoor, soms moeten mensen drie keer terug naar een garage omdat men de auto telkens niet goed nakeek, en vaak moeten monteurs van simpele dingen zoals ondermeer de CV vele malen terugkomen omdat ze het probleem maar niet kunnen vinden, de kennis vervlakt bij de mensen en dat kost de ‘consument’ vele euro’s meer. Ziek wordt je ook van ‘helpdesken’ die voor een betaald telefoontje niet veel meer doen dan je doorschakelen naar de volgende kluns, zo tikt de kostenteller tenminste lekker door. ‘Er zou een patent moeten komen op die ‘trut’ die heel de dag maar loopt uit te kramen; ‘al onze medewerkers zijn in gesprek, heeft u een ogenblikje?’ Vervolgens krijg je dan een muziekje te horen voor de somma van 10 cent per minuut, downloaden op internet is stukken goedkoper en je hebt dan ook het hele nummer meteen. Je vraagt je ook af of er dan zo enorm veel klachten bij zo’n bedrijf zijn, want als alle medewerkers bezet zijn is het toch niet echt best gesteld daar.  Maar het maakt voor het verhaal toch niet uit, de problemen worden toch niet opgelost. Ik probeer al vanaf november 2006 een fatsoenlijk telefoon- internet account te krijgen bij Neerlands grootste provider, nou, vergeet het maar, tegen de tijd dat alles werkt bestaat de telefoon al niet meer. Wat een genot om dan hier wekelijks letters neer te pennen en te zien dat ze gewoon in de krant verschijnen, eindelijk iets wat nog wel werkt!  Wel beetje jammer dat mijn toetsenbord soms rare fouten maakt, maar ja, die is ook alweer drie maanden oud, tijd voor een nieuwe dus. Maar er is nog hoop hoor, straks als alle grondstoffen zijn verbruikt door al die prulspullen dan moeten we wel weer terug naar degelijkheid, dat is een mattenklopper weer van bamboe in plaats van zacht plastic dat na twee meppen dubbel knakt. Kunnen we eindelijk eens een paar mensen flink op hun donder geven.