De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 23

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Senioren

Het is dit keer niet de bedoeling dat u gaat lachen bij het lezen van dit Stukkie. Het is al erg genoeg dat ik dit allemaal moet meemaken! Iedereen wordt ouder, ik ook, net als mijn eega Jo uiteraard. Ouder worden komt met gebreken hoor je wel eens zeggen, ik heb meer het gevoel dat je dat zelf doet. Als je ouder wordt dan denk je zelf dat je dingen niet meer kunt of aankan, terwijl je het misschien nog best zou willen en ook kunnen. Mijn Jootje, kortweg Jo, vond dat we maar eens aan een ‘seniorenbed’ moesten beginnen. Ik ben van mening dat zo’n bed alleen voor een eventueel later ingeschakelde thuiszorgzuster belangrijk is, dan hoeft ze niet zo te bukken. Voor mij hoeft het niet zo, ik vond mijn lage bed met ‘wegzak’ matras heerlijk.
Toen het vorige week eenmaal stond kreeg ik bij het zien al het gevoel dat het matras wat erg hard was, die van Jo was veel zachter. Maar ik moest me niet zo aanstellen zei ze, ‘het is gezond voor je rug’, voegde ze er nog aan toe. Nou dat werd wat hoor! Veel te laat, zoals gewoonlijk, steigerde ik naar het ledikant en vleide me neder. Duizend bommen en granaten, wat was dat matras hard zeg, zoiets heb ik nooit eerder meegemaakt, zelfs niet in mijn jonge jaren! Je hebt natuurlijk harde, zachte en tussenin matrassen, maar deze valt wat mij betreft onder de keienwet. Na twee dagen ‘goed voor m’n rug’ te hebben gelegen, slapen lukte niet, morde ik maar wat harder. Jootje vond me nog steeds een aansteller en ik moet er nog even aan wennen. Maar goed, ze is de kwaaiste niet dus ruilde ze het matras, ik kreeg het hare en zij die Stelconplaat van mij. We hebben een zogenaamd boxspring ding, dat is zo’n bed in twee delen, handig als je wat langer getrouwd bent en minder bij je buurvrouw op bezoek gaat dan vroeger. Maar ja, Jo gaf de eerste dag geen kik he, al vond ik wel dat ze wat krom liep. Maar na twee dagen moest ze eindelijk bekennen dat het toch wel wat hard is, op de derde dag zelfs dat het enorm hard is. Inmiddels heeft ze een oud matras bovenop die betonplaat gelegd en slaapt ze beter, al blijft het een crime om er op te liggen. Trouwens nog een nadeel van zo’n hoog seniorenbed is dat als je er uit wilt stappen je eerst met je voeten in de lucht bengelt want je haalt de vloer niet, zelfs ik niet met mijn lengte van 1.92 mtr! Nee, het zal allemaal wel de bedoeling zijn zo, maar waarom is een normaal bed op mijn leeftijd niet meer ‘in’? Dat harde matras was toch wel het meest erge, je snapt niet dat men zoiets kan maken en verkopen. Als ik zo’n ding had gehad in mijn jonge jaren hadden al mijn kinderen platte koppies gehad. Nee, geef mij maar een ouderwets kapokmatras, daar kon je zo lekker in wegduiken.

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org