De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 25

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Groene leem

Gezondheid is tegenwoordig een hot item, iedereen doet er aan, de een wat minder dan de ander, maar toch. Mijn eega, ja zij weer, vond dat ik ook maar eens iets moest doen, ik ben per slot van rekening ook geen 18 meer. Ja, ik rook en blijf dat uit protest tegen die belachelijke minister Ab Klink (CDA) ook doen, maar verder probeer ik zoveel mogelijk gezonde dingen te doen. Ik sport bijvoorbeeld niet, hierdoor worden de kansen op blessures kleiner, ik beweeg zo min mogelijk zodat ik niets om kan gooien waardoor ik letsel op zou kunnen lopen. Ik doe ook veel aan hersentraining, ik speel minstens één keer per maand een balletjesspel op de pc, dus ik doe mijn best echt wel. Maar ja, soms voel je je toch wat loom en mijn Jootje heeft samen met een natuur dame uit Friesland uitgeknobbeld dat ik een aantal biologisch verantwoorde dingen moet doen. Ik slik nu een vaag pilletje waardoor de afwatering beter verloopt en om te ‘ontslakken’ krijg ik elke dag een potje met groene leem om op te drinken. Alle gifstoffen gaan zo je lichaam uit, een waar mirakel! Hoewel ik nooit heb geweten dat ik slakken in mijn pijpleidingen heb zitten lijkt het er toch op dat ze wegkruipen nu. Maar ja, het moet er wel ergens uit, dus mijn actieradius is aanzienlijk verkleint want ik kan tijdelijk niet verder dan 30 seconden hard rennen van een plee af gaan. Toch is er al verbetering, mijn winden ruiken anders, mijn armen en benen lijken lichter aan te voelen en als ik boer proef ik de mergelgrotten in Limburg. Gelukkig hoef ik die blubber nog maar een week in te nemen, daarna kan ik weer gewoon slakken eten en wat vaker de deur uit. Onze hond Joris moet het ook al eten, maar ja, die heeft een huidziekte en eet wel meer vreemde zaken, ondermeer schapenvet en ‘tea trie’, wat dat ook moge zijn. Nu moet ik nog op zoek naar een fiets want mijn eega wil dat ik weer gespierde benen krijg, net als (heel) vroeger. Is ook in Hoogvliet best veel mee te doen, je komt dan ook eens op plekken waar je normaal niet komt. Grappig eigenlijk dat je als je jong bent alles probeert om zo snel mogelijk volwassen te worden en als je dat eenmaal bent wil je weer o zo graag een jonge hond zijn. Het is me trouwens opgevallen dat de ouderen meer conditie hebben dan jongeren, zij klagen na een avondje stappen al dat ze moei zijn en willen uitslapen. Toen ik jong was stapten we gewoon drie dagen door en nu ik ietsje ouder ben kan ik nog steeds een nachtje ‘doortrekken’, maar dat zal wel aan die groene klei liggen.

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org