Opels en meeuwen

Je schrijft eens wat in de krant, het nieuws, wetenswaardigheden en natuurlijk elke week een column, moet kunnen toch? Gelukkig lezen mensen naast berichten over de regio Hoogvliet ook mijn ‘stukkies’. Maar ook soms komt het net even anders over dan bedoeld werd, zo ook vorige week. Ik had het toen over ‘en sommigen gooien zomaar een straat dicht’. Een buurman uit mijn straat reageerde daarop want hij voelde zich, onterecht, aangesproken. Ik doelde op een straat in het middengebied waar ik mailtjes over had ontvangen, niet over onze straat want daar heb ik dat nooit meegemaakt, het is hier net Almelo, het spannendste wat hier gebeurd is zo nu en dan een fietser die onderuit gaat. Dus buurman, geen zorg, ik had niet eens gemerkt dat jullie een feestje hadden, trouwens wat dan nog, feesten is toch altijd leuk? Ook kreeg ik vorige week een heel lieve brief van een oudere mevrouw uit Pernis, ze wist me in dichtvorm van alles te vertellen over mijn blubberkuur en een fiets, ik ga eerdaags die mevrouw eens bellen want misschien kan ze me wel leuke anekdotes vertellen over Pernis. Ik kom de laatste tijd best weer vaak in Pernis, het blijft toch een lekker dorp hoor, nog net niet die drukte van een grote stad en de winkels zijn nog winkels en geen fabrieken. Misschien laat ik wel mijn rubriekje ‘Jan de Wandelaar’ een keer over Pernis gaan, maar dan moet ik het eerst wel een beetje beter leren kennen. Ik vind het overigens wel heel jammer dat men ooit in Pernis de haven heeft dichtgegooid, het moet heel fraai zijn geweest, je vraagt je af wat men bezielde. De Sluiskop, het klinkt zo mooi, maar waar is die sluis gebleven? Waar eens de schepen toeterden staan nu wat struiken en bankjes, wat is de meerwaarde? Ze hebben wel een hele grote bolder neergezet bij de gedempte haven, dat is een soort mosterd na de maaltijd, er zal geen schipper aanmeren bij die toren. Pernis, tja, wat heb ik er mee? Eigenlijk niks, want ik ben meer een mens van het platte land, de ruime blik, de koeien, de hynders ( Friese paarden) en de stilte voor en na de storm. Toch hou ik ook van het bedrijvige water, de zeeschepen, de havenwerkers, de kranen en vooral het geluid van kolkend water tegen de beschoeiing of dukdalf. Nee, niet van de meeuwen die er bij horen, die zijn volgens mij uitgezet door autowas- centrales want elke keer als ik daar net ben geweest ziet zo’n krijsende slechterik kans om tijdens zijn vlucht over parkeerplaatsen de Pamper uit te laten en steeds boven Opel’s zijn verwerkte versnaperingen te laten donderen. Eigenlijk zouden ze meeuwen net als loslopende katten aan riempjes moeten houden, dan heb je er geen last meer van, maar ja, wel zielig voor die meeuwen eigenlijk…