Stomme kip!

Nee, ik zit niet in Friesland hoor, maar toch met een kip opgescheept. Sinds enige tijd hebben we last van een bruine Barnevelder, een scharrelkip met strontkont en verder ongeschikt voor de magnetron. Waar die vogel vandaan komt is me slechts vaag duidelijk, maar die kwakkelaar weet in ieder geval wel hoe hij in onze tuin moet komen. Eieren leggen doet ze vast gewoon thuis want dat is het enige wat we niet aantreffen. Verder is die kip een kanjer in alles overhoop gooien en schijtend door de tuin raggen. Jarenlang hebben we al ongewenst bezoek van die haarballen gehad, ook die maakten er een zooitje van bij anderen omdat ze dat bij hun baasjes thuis niet mogen. En nu dus een kip! Op zich kun je zeggen dat een kip in de tuin niet zo’n ramp is, maar dat ligt hier even anders. Onze Joris, een New Foundlander, dat is een hond dus, heeft een tamelijk ernstige huidziekte en is enorm allergisch voor…… juist, alles wat met pluimvee te maken heeft. Die kip laat zoals ik al vertelde nogal wat stront achter en onze Joris, hond eigen, snuffelt aan alles wat vreemd is (heeft hij van z’n baasje). De reacties zijn heel vervelend en zelfs zielig want daarna is onze viervoeter niet meer te houden, hij krabt zich helemaal open, en dat terwijl we juist onze tuin voor hem hebben aangepast zodat hij beschermd buiten kan lopen. Ja, u zult er ook wel om lachen, maar we zijn er mooi klaar mee. Ik heb me voorgenomen om de kip de volgende keer te vangen en hem als gevonden hen op het politiebureau te brengen. Het is een bruine met rode kam en hij kijkt me een beetje boos aan, alsof ik kippig ben. Het ergste is nog dat ik dat beest, die kip dus, niet zomaar even kan vangen want ik heb een ‘auw voet’. Daar schreef ik vele weken geleden als eens over, toen ik in de schuur allemaal balken over me heen kreeg en ik de dikke van D weer wat nieuwe woorden gaf. Mijn huisarts, volgens mij kom ik daar ondertussen al honderd jaar, kijkt er elke week heel bedenkelijk naar, hetgeen me natuurlijk ‘geruststelt’. Zo ziet u maar, als je kipvrij wilt blijven moet je geen balken over je heen krijgen. Ik ben trouwens, ja weer heel wat anders, thuis aardig aan het klussen, de zolder maken we heel gezellig, leuke kaarsjes, fraaie zitjes en overal gaan we leuke dingen ophangen, gewoon omdat we ook wel eens ‘weg van de snelweg’ willen zijn en ons eigen stekkie willen. Een woonkamer is vaak zo druk he? Al die kleinmormels en honden, nee we maken wel ons tweede paradijsje boven. Natuurlijk mag dat niet van de dokter al dat getimmer, want ik moet eigenlijk met m’n voet omhoog, maar ja, de zolder is toch hoog?