Was er even niet

Dank voor alle ongeruste mails en telefoontjes vorige week, u liet me tijdens mijn griepie zien dat ik niet voor niets elke week een column schrijf. Ik kon het niet meer opbrengen nog een stukkie te schijven vorige week, ik was te ziek om uit mijn ogen te kijken. Maar ik ben er weer hoor, nog steeds best gammel, maar ik kan de toetsen weer vinden. Schaatsen zat  er voor  mij niet in, terwijl ik dat best redelijk goed kan. Ik heb vroeger aan ijshockey gedaan en met de kernploeg in den Haag getraind. Ik trainde daar op mijn hoge noren in de verhouding 1:10. Dat wil zeggen dat ik bij elk rondje op schaatsbaan de Uithof tien maal de kernploeg liet passeren, het had erger kunnen zijn toch? Schaatsen verleer je nooit, dat weet ik zeker, dus ik kan het beslist nog wel. Ik leerde al vroeg schaatsen, in Overijssel en Friesland was dat net zo belangrijk als zwemmen, wat ik eveneens al heel jong leerde. Waar ik toen op leerde schaatsen hangt nu in een museum, Toon Hermans zou nog uren kunnen doorzagen over die mooie koperen knop voorop,  die diende om te remmen, geloof ik. Maar ja, dit jaar voor mij geen schaatsen dus, dit komt ook deels omdat de inmiddels 100-jarige Elf Stedentocht niet is gehouden, nu kon ik niet meedoen en moest thuis met mijn voetjes in de geitenwollen sokken gelaten wachten op de dooi. Ik weet nog goed dat ik voor het eerst in Rotterdam ( Zuidwijk)  op mijn Friese doorlopers ging schaatsen, ik stond voor aap want zulke rare schaatsen hadden die ‘Rotjeknorders’ nog nooit eerder gezien. Tot ze me weg zagen zwieren, want wat ik op die houten schaatsen kon konden  mijn leeftijdsgenoten beslist niet op hun, toen moderne, ijsbeklimmers. Inmiddels is het ijs bijna overal weer weg in Hoogvliet en omstreken en kunnen we onze schoenen weer gaan poetsen. Ik ben nadat ik weer een beetje was opgeknapt maar eens naar de deelgemeente secretarie gegaan om  mijn rijbewijs te verlengen, een vak apart zeg! Ik tuf reeds 43 jaar langs Vaderlands wegen en nu was het weer tijd het rijbewijs te verlengen. En  wat het allermooiste is; ik kreeg er gratis en voor niets mijn ‘bromfiets rijbewijs’ bij! Toen ik ooit op mijn Zundapp zonder helm mocht rondscheuren had je geen rijbewijs nodig, nu ik al 43 jaar auto rijdt krijg ik mijn rijbewijs voor een brommer waar je alleen gewapend met helm op mag rondkarren, nou ech nie, ik hou me wel bij de Vectra. Wat kan het leven toch raar doen he, zeker als je een uur moet wachten op het ‘stadshuis’ om een foto in te leveren…