Afgebrand

Mocht u geen zin hebben in wat ellende dan kunt u beter deze column maar niet lezen. Ik ben moe, soms heel erg moe en er zijn momenten dat ik me afvraag wat ik eigenlijk allemaal aan het doen ben. Ja, ik maak voor u, maar ook voor mijn plezier, elke week een krant. Je ontmoet veel mensen en situaties, het is een mooie wereld. Daarnaast heb ik nog ontzettend veel andere nuttige bezigheden. Toch ga je er soms even doorheen, zoals ik op dit moment. Enkelen was het al opgevallen en mailden me goed bedoeld en probeerden me enigszins te ontlasten door wat dingen van me over te nemen, helaas zijn de meeste bezigheden die ik heb niet over te nemen. Ik vraag me soms af, waarom en waarvoor? Mijn emoties hebben het afgelopen jaar een paar flinke dreunen gehad, de deuken die zo ontstonden werk je niet zomaar even weg. Geloof en vertouwen in mensen zijn mooie dingen, maar ook heel gevaarlijk voor jezelf, je bent uiterst kwetsbaar. Ja, ik lach soms wel natuurlijk, maar ook dat moet je niet te vaak doen want al snel denkt men dan dat het wel weer goed met je gaat. Maar het gaat zo nu en dan helemaal niet zo goed, soms kan ik bepaalde muziek niet meer aanhoren, want ja, ook echte kerels hebben traanbuisjes. Er zijn zoveel situaties in je leven die je herinneren aan dingen die anders zijn geworden of even in de kast staan. Als je in je gedachten aan wegen met bomen gaat denken is het niet goed met je, en dus denk ik daar maar niet aan. Als er dan een burgermeester op bezoek komt ben je gelukkig weer even de oude, je moet er immers verslag van maken, je bent even weg van de snelweg. En ja, ik kan gelukkig nog steeds goed ‘schakelen’ en met tranen in de ogen humoristisch schrijven, moet ik daar nou blij of treurig om zijn? Niet echt opbeurend allemaal voor u toch? Maar geen nood, ik heb heel mijn leven al moeten worstelen en kwam net als Zeeland telkens weer boven. Mijn Jootje staat nu in de keuken iets lekkers voor me te bakken, eigenlijk mag ik helemaal niet mopperen of verdrietig zijn, ik heb de liefste meid ter wereld in huis! Ik heb wel geleerd dat je deuren wel soms mag dichtslaan, maar nooit het slot er op moet draaien.
Tot volgende week, want optimistisch blijf ik en dus hoop ik u dan te verblijden met wat vrolijker woorden.