De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 13

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Tina

Soms denk je wel eens dat je geen 18 bent, maar er zijn momenten dat je ineens weer helemaal in dat gevoel zit. Ik zag dat vorige week Tina Turner een aantal concerten gaf in Arnhem, jammer nou dat ik daar net even niet bij kon zijn! Ze trok door heel mijn leven, ik was helemaal gek van dat mens met altijd leuke korte rokkies en de bekende hoge hakken. Daarnaast kon ze nog goed zingen ook, mooi meegenomen dus. Ze is inmiddels bijna zeventig en dat geeft de mens weer moed. Ik hoop op die leeftijd ook nog zo heerlijk dartel te zijn. Nee, niet met rokje en naaldhakken en een stelletje wilde meiden erbij op het podium, gewoon thuis een ‘zwaantje’ maken aan de droogmolen is wel genoeg. Het is trouwens toch opvallend hoe artiesten soms nog op latere leeftijd zo energiek kunnen zijn, neem nou de Rolling Stones. Ze doen alles wat slecht is, ze zuipen, blowen en roken en duiken zo nu en dan in wildvreemde ledikanten. Toch zijn ze nog steeds actief en rennen over het podium als jonge honden, ik ken jongere artiesten die er bij moeten gaan zitten als ze een hobo blazen. Over artiesten gesproken, ik heb een groot deel van mijn leven met ze te maken gehad, ik heb ontdekt dat er maar weinig bij zijn die ook nog gewoon mens kunnen zijn. Dat bedoel ik overigens niet negatief maar juist leuk, want ze hebben allemaal iets bijzonders. Vaak kennen ze het gewone leven amper, ze rennen van zaal naar zaal en denken vaak dat gewone mensen alleen maar klapvee zijn. Dat er ook nog gewoon bouwvakkers, loodgieters, redacteurs, melkboeren en stadswachten zijn beseffen ze vaak niet eens. Hun wereld bestaat uit managers, zaaleigenaren, microfoons, PA sets, lichtmannen, consumptiebonnen, ‘schuivers’ en een hotelbed. Toch zijn de meesten wel aardig, het zijn mensen die ook best eens ‘off the record’ met je willen praten, even weg van de snelweg, dat hebben zelfs artiesten nodig. De vreemdste artiest die ik ooit meemaakte was er een die altijd achterstevoren het podium op kwam en de vingers even kruiste, dan pas zou het optreden succesvol worden, zo meende hij. Maar ja, zo hebben we allemaal wat, bijgeloof en angsten voor het onbekende. Ik gaf laatst een gezellig feestje op vrijdag de dertiende, geloof me, het werd prachtig en geen zwarte kat gezien! Maar ja, het blijft me toch wat steken dat ik Tina nu niet even mocht spreken, het is toch een van mijn idolen geweest. Maar ja, ik heb haar muziek nog wel en kan altijd nog een foto van haar op de slaapkamer hangen, als Jootje dat goed vindt natuurlijk.
Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org