De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 29

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Zweuts rekkie

U kent ze wel, die afdruiprekjes die op het aanrecht in de keuken staan. Je hebt ze in talrijke kleuren en kunt ze bijna overal kopen. Vaak zie je ze urenlang vol met schone vaat staan, want ja, het moet eerst drogen he? Nu hebben wij wel een vaatwasmachine, maar ja, ik heb ook een Jootje en die is wars van dat ding. ‘Het gaat toch met de hand ook goed’ is haar vaste opmerking als ik eens met een schuin oogje naar dat witte monster kijk. Ik denk dat hij het niet eens meer doet want al jaren geleden trok ze de stekker er uit, maar ja, ons ‘gasstel’ moet toch ergens opstaan, dus mag hij blijven. Maar mijn Jootje wordt moderner naarmate ze ouder wordt, vroeger stopte ze nog zelf de sokken, tegenwoordig haalt ze gewoon nieuwe als er een ‘knol’ in zit. Zo ook ons vertrouwde droogrekje, er moest ineens iets moderns komen. Ze moest toch bij een groot woonwarenhuis langs, want ze had een kastje nodig, en dat was het goedkoopste en beste bij die ‘Zweed’. Apentrots pakte ze het uit, een zooi latjes en het kon nog bewegen ook. Het is een kruising tussen een kunstwerk van Mondriaan en Rietveld en als je het verkeert uitklapt dan kun je naar de gipskamer met één of meer gebroken vingers. Gelukkig bleef alles heel en nu staat er een soort miniatuur boshut op het aanrecht waar je de borden in kunt flikkeren en als je een beetje stoeit passen ook de kopjes er in. Ik heb overigens niks tegen Zweedse spullen hoor, ooit had ik een Zweedse vriendin en die kon je zonder gevaar uitklappen, niks geen ledematen die braken of zo, maar waarom nou ons droogrekje helemaal daar vandaan moet komen snap ik niet, er zijn per slot toch zat rekjes uit Japan te koop? Maar goed, afwassen is nog nooit zo leuk geweest, de geur van grenen overwoekerd de gootsteen en de echte Lola poetst de kommetjes schoon, waarbij weer frisse dennengeuren van het extra geconcentreerde afwasmiddel opstijgen. Ik kijk er gewoon naar uit, samen met Jootje de afwas wegwerken, de ene keer wast zij en droog ik, de andere keer doen we het andersom, hoe romantisch! We zingen er niet bij hoor, want onze hond gaat dan loeien en dat moeten we niet hebben natuurlijk. Ik maak altijd daarna het aanrecht schoon, een heerlijk werkje, je ziet het meteen weer opknappen. Daarna nemen we een bakkie koffie, want de kopjes moeten meteen weer vuil worden natuurlijk. Soms vraag ik me af waar die goeie ouwe tijd is gebleven, vroeger had je nog vaatwasmachines!

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org