Slakkengang

Wat was het vorige week toch weer een heerlijk weertje he? Zonnetje hier en wolkje daar, dus geen vuiltje aan de lucht. Helderblauwe luchten met hier en daar een vogel, vliegtuig, voorbij razende trauma heli en verder alleen maar warmte, hoe mooi kan het zijn? Op de grond was het anders, daar kroop mijn jootje overheen, met handschoenen en minirok, gewapend met een schoffeltje. Zoals altijd heeft zij de leiding over de tuinwerken, en niet alleen de leiding hoor, ze is ook het uitvoerende orgaan. Inmiddels is jo niet meer bang voor spinnen, ze aait ze zelfs, zegt ze. Slakken zijn nu het grootste probleem, de tuin zit er vol mee! Jootje, ja wie anders, heeft een paardenmiddel tegen slakken, beetje eigenaardig om met paarden slakken te vangen, maar het werkt. Overal staan bakjes met bier, wat moet je anders met die drank doen? Slakken schijnen ook van bier te houden en kruipen naar die bakjes toe. Als ze dan na een reis van tien meter, die soms 24 uur duurt, aankomen bij zo’n bakje dan ruiken ze er aan en zijn meteen stomdronken en donderen in het gerstenat. Omdat een slak geen armen en benen heeft kunnen ze zich niet redden met de vlinderslag of rugcrawl en verzuipen dus met man en muis, inclusief hun huis. Het gevolg is dat er nu in de tuin overal bakjes staan met raadselachtige en vage inhoud. Weet u hoe bier met slakken er uit ziet? Nou, ik wel en ben daarom dubbel blij dat ik geen bier lust. Het is overigens best heel interessant om eens een uurtje gewoon lekker achterover naar de lucht te kijken, ongelofelijk wat is er veel te zien! Ik ga binnenkort eens op het internet de plaatjes zetten van alles wat ik boven onze tuin in Tussenwater in de lucht heb gezien. Buizerds, sperwers, vliegtuigen met reclame sleep, gammele heli’s met rijke jongetjes die naar de Shel gingen kijken, meeuwen die naar het land kwamen omdat het buitengaats noodweer was, mooie wolken die vormen aannamen waar je van alles in kon zien en ga zo maar door. Je moet het willen zien, Tussenwater is helemaal niet saai, tenminste niet als je je hoofd even opricht en niet alleen maar naar je voeten kijkt. Maar ja, ik weet een plekkie waar het nog veel mooier is, maar als ‘rasechte Hoogvlieter’ kan ik natuurlijk niet al te vaak zeggen dat ik graag in Friesland kom, straks denken ze nog dat is er iets mee heb….. of is dat ook zo? Maar eigenlijk bedoel ik te zeggen dat we meer oog moeten hebben voor het mooie en wat minder intens moeten kijken naar de rot dingen.