Murphy

Hoewel we niet alles op zijn naam kunnen schrijven is Edward Murphy wel vaak betrokken bij ongevallen. Zijn ‘wet’; ‘Als er meer dan één manier is om een taak te doen en één van die manieren zal in een ramp resulteren, dan zal iemand het zo doen.’ Eigenlijk is die wet niet volledig want er had bij moeten staan dat als Jan iets doet wat fout kan gaan dan zal het fout gaan. Ik heb vaak mateloos veel ‘geluk’ als er dingen verkeerd kunnen gaan, bij de loterijen gaat het ook altijd fout, ik win nooit een moer! Zo stond ik vorige week in een woning op Rotterdam zuid met een keukentrapje van een bekend merk. Ik wilde even een lamp van het plafond halen, geen enkel punt want ik heb dat duizenden keren gedaan. Hoewel ik sterk aan het afvallen ben, voor de geïnteresseerden, ik ben inmiddels 102 kilo en was 116, hou ik altijd rekening met het draagvermogen van klim- en klauterspul. Ik stond op de tweede trede en probeerde de lamphaak los te wurmen van het middeleeuwse oog in het plafond van deze jaren zestig flat. Het lukte niet en ik bleef maar pielen. Dan maar op het bovenste plankje gaan staan, zo dacht ik, dan heb ik meer armslag. Ik stapte er op en peurde met mijn vinger in het oog om het piefje los te wringen. In een microseconde zag de wereld er totaal anders uit! Ik hoorde krak en boem, dat laatste geluid was van mijn lichaam, dat gelukkig rechtstandig op de betonnen vloer eindigde. Ik dacht een momentje dat ik dood was, ik zag wazig, wezenloos en voelde niks meer. Bezorgt kwam mijn Jootje om het hoekje kijken en zag mij apathisch staren, op mijn slippers, die ik niet was verloren in de vrije val. Ik kwam langzaam weer bij de mensen en zag dat het bovenplankje waarop ik had gestaan finaal doormidden was geknakt en quasi onschuldig naast het trapje lag. Ik heb nu een rare vinger, want die kreeg een aardige opduvel van het vallen, want ik zat immers in een oog te peuren he? Ook heb ik het vermoeden dat ik geen 192 cm meer aan lengte heb want ik ben gestuikt nu, ik kwam boem pats op mijn platte voeten neer. Mijn voeten doen nu nog pijn, net als mijn knieën en mijn rug is ook niet meer de ouwe. Natuurlijk zal het wel weer overgaan, ik ben een taaie he… oef.. Ik las net dat de regering toe wil naar een rook- en drankvrije horeca en eindelijk parfum wil gaan verbieden, misschien kunnen ze ook Murphy vrije ruimtes verplicht gaan stellen?