Emoties

Zo tegen het eind van het jaar, al duurt dat nog wel even, ga je vaak bij jezelf het afgelopen jaar even evalueren. Veel mensen kennen het niet, zijn er wars van en leven uitsluitend van punt A naar B. Maar sommigen, waaronder mijn Jootje en ik kennen het wel; emoties. U als krantenlezer zal het vaak niet opgevallen zijn, maar wij hebben een tamelijk onstuimig jaar achter de rug. Een jaar waarin veel is gebeurd en ook een jaar waarvan ik zeker weet dat veel elementen in onze emotie zullen blijven, die pas ophouden als we zelf de pijp aan maarten geven. Vaak bagatelliseren mensen andermans gevoelens en emoties, meestal omdat ze ze zelf niet kennen of onderdrukken. Het staat nu eenmaal erg stoer en groot als je hard bent, stabiel en vooral je niet mee laat sleuren door gevoelens, deze wereld is er een waarin rationeel denken een must is geworden, ruimte voor het innerlijk is er nauwelijks nog. Toch is dat best triest, waar de een simpel over dingen heen stapt kan de ander verdrinken in emoties en of verdriet. Dat laatste is ons dit jaar ook overkomen, natuurlijk worstelen we en komen vast weer boven, dat is de Zeeuwen ook gelukt, dus waarom wij niet? Wat er zo jammer aan is dat niet iedereen deze gevoelens heeft, de meeste zijn alleen maar bezig met zichzelf of hun eigen omgeving. De maatschappij noopt je om alleen maar bezig te zijn met de nieuwste DVD films, I pod, GSM, internet, het nieuwe huis of auto, maar inwendig onderhoud zit daar niet bij. Uitgaan en lol maken, twee dingen die voor de meeste mensen een prioriteit zijn, wat leeg. Nee, ik zit geen zelfbeklag te schrijven, ik constateer alleen maar dat mensen zo vervlakken, alleen maar leven zonder leven, ze missen veel, ja ook de negatieve emoties, maar er is ook een mooie kant. Wij ondergingen emoties, daar horen in ons geval ook heel moeilijke gevolgen bij, maar anderzijds hebben we juist vanwege ons gevoel voor emoties ook strijdlust gekregen. Ja, we hopen aan het eind van het jaar weer klaar te zijn voor een mooi nieuw jaar, of dat lukt weten we niet, maar ja, zo is het leven. Ik hoop niet dat u nu ook in mineurstemming bent gekomen, want dat is niet mijn bedoeling. En er is ook geen reden toe, de sint komt binnenkort weer en voor je het weet staat die andere  malloot met z’n witte baard en belletje weer HO HO HO te roepen in het winkelcentrum, wat een emotieloos figuur is dat eigenlijk, nooit zie je een tranende kerstman.