Ouwe
knarren spam
Vroeger, toen de huren nog
betaalbaar waren en een kinderijsje nog een dubbeltje kostte, vond je het
opwindend dat de melkboer je naam nog kende als je na maanden weer eens een
fles dagmelk kwam halen.
Tegenwoordig is dat wel even anders, men weet in alle uithoeken van het land
niet alleen je naam maar ook je leeftijd en als je niet oppast zelfs ook nog
wat je op je zolder uitvreet.
Ik ben inmiddels geen 18 meer, ik zit er net overheen zeg maar, en dus krijg
ik overal vandaan de meest merkwaardige aanbiedingen door mijn
voordeursleuf. Ik kreeg in één week tijd folders van; een sta op stoel,
rollator, krukken, pillen die de ouderdom tegengaan, crèmes die rimpelige
handen bestrijden, toupetjes om je kaalheid te verbergen, lange jeager
onderbroeken en zelfs een middel om je potentie te verhogen!
En dat kwam allemaal op papier, door de brievenbus, want ‘spam’ via
e-mail mag niet meer, wat zal de papierindustrie hier blij mee zijn. De spam
e-mails nemen af, want dat mag niet meer ongevraagd. Maar ja, je bent
ondernemer of niet he, dus vonden ze er wel wat op. Drukwerk kost geld, een
e-mail kost vrijwel niks, dus goedkoper adverteren dan via het internet kan
niet, de krenten! Reclame, of Spam, zoals u wilt, heet tegenwoordig een
‘persbericht’ of ‘nieuwsbrief’.
Zes maal per week krijg ik een persbericht van een luchtvaartbedrijf
die met zijn blauwe vogels weer een nieuwe aantrekkelijke reis heeft
verzonnen, dat is nieuws en dus moet er een persbericht de deur uit. Een
brillentent doet het zelfde, elke week komt er een nieuw montuur, dus dat
even per persbericht aan ‘den volke’ melden, want een verbod op
persberichten is er niet. Eerst kreeg ik spam van een bolvolle boekschop,
tegenwoordig krijg ik het zelfde maar nu heet het ineens een nieuwsbrief,
waar ik me voor op heb gegeven, zeggen ze. Opgegeven? Welnee, ik kocht ooit
een fotolijstje bij een Frans bedrijf, maar kennelijk verkocht die mijn
e-mail adres weer aan collega ondernemers. Maar goed, ik krijg nu wel steeds
ingepeperd dat ik geen 18 meer ben, toch wel blij dat men dat voor me in de
gaten houd want misschien kom ik ooit op een leeftijd dat ik het zelf ook
niet meer weet. Ik heb me laten vertellen dat ik me er niet al te veel
zorgen om moet maken, pas als je reclame van notarissen en doodgravers gaat
krijgen is het tijd om te stoppen met roken en gezond te gaan eten, want
anders worden ze eerder rijk van je dan je wilde. Wel een positieve opsteker
was vorige week dat er eindelijk eens een garage was die mijn Opel geen
‘ouwe lullen wagen’ noemde, er is dus nog hoop voor me.
|