Ik hou van u

U heeft ze vast wel gezien, op tv, krant, of heeft u toch alvast stiekem de Play Boy gekocht? Patricia Paay, waar ik ooit samen mee in de studio zat, is inmiddels zestig jaar en staat met een bloot reportage in het bekende ‘mannenblad’. Ik weet nog dat ze kwam, ze woonde bij mij om de hoek aan de Rotterdamse dijk, samen met haar pa, want zonder hem mocht ze volgens mij de deur niet uit. Het was maar een klein opdondertje en je snapt niet dat daar zo’n mooie stem uit kon komen, want zingen kon ze! Maar ja, met zulke ‘blaasbalgen’ is dat achteraf niet zo verwonderlijk. Ik heb met genoegen gekeken naar de over deze fotoreportage gemaakte video, wat ziet ze er voor die leeftijd toch goed uit. Toch ken ik wel meer vrouwen die er zo uitzien hoor, maar ja, die kunnen dan weer niet zingen. Als ik zulke tieten zou hebben zat ik nu niet als een gele peen hier een krant te vullen, maar stond ik ook in een blad met hoge hakken en een veertje voor m’n ‘dingetje’. Ik hoorde wel veel commentaar van vrouwen in de leeftijd van Patricia, raar eigenlijk want wat is er nou zo erg aan naakt poseren als je er op die leeftijd nog zo appetijtelijk uitziet? Deels heb je dat in de hand natuurlijk, niet roken, drinken, vet eten, te weinig bewegen en nog wat onaangename zaken. Maar ja, Patricia was een podiumbeest en bewoog heel de dag, en haar avontuur met Adam heeft ze ook vast goed gedaan. Persoonlijk doe ik geen dingen die me een zacht huidje of grote borsten geven, zou trouwens ook raar zijn als ik van die dingen zou hebben, maar ondanks dat moet ik de vrouwen van me afslaan! Echte schoonheid is trouwens niet zichtbaar, die zit van binnen en is vele malen meer waard dan een leuk toetje of puntig borstje. Zo heeft een anonieme gever er weer voor gezorgd dat ook dit jaar weer een aantal minder bedeelden een leuk kerstpakket krijgen, ik heb de eer ze te mogen rondbrengen, zo’n gulle schenker is pas echt mooi en laat de wereld zien dat er nog mensen zijn die aan elkaar denken. Als de kerstman echt zou bestaan dan zou er vast meer geluk zijn, dan zouden ook de kindertjes met traantjes van armoe weer vrolijk zijn. Gelukkig heeft onze gulle gever, alias ‘kerstman’, er toch een aantal weer blij kunnen maken. Dus laten we niet zeuren over de bos hout voor de deur van Patricia of mij, maar eens gezellig de blik naar elkaar wenden en recht in de ogen kijken en durven zeggen: ‘ik hou van je’.