Renov eren

Ineens wist ik het; ik word ontwerper! Sneeuw, en vorst, het is de laatste tijd schering en inslag. Wat is sneeuw mooi, zo heerlijk wit en zacht. Eigenlijk zou alles gewoon wit moeten worden ontworpen. Witte daken, auto’s, tuinen, schuren, bomen alles simpel wit spuiten en we hebben blijvend de sfeer in huis en tuin. Trouwen in het wit schaffen we dan af want zo’n maagdelijk deerntje in een lang wit wappergewaad is anders niet meer terug te vinden als ze tijdens het maken van een foto achter de rododendrons flikkert. Ach ja, trouwen, ik deed dat ooit met mijn Jootje, ik weet nog hoe op onze trouwkaart het bruidspaar aan elkaar geketend werd afgebeeld, samen aaneen gesmeed door boeien en kettingen, hoe mooi was dat toen en hoe mooi is dat nog steeds zo. Maar ja, toen was alles nog niet wit en konden we dus rustig trouwen met een bruid in het wit en ook nog in een witte bus van de firma die ook mijn naam draagt, hoe grappig. Wij zijn destijds in een bekend restaurant getrouwd want de gemeentesecretarie stond op stelten. Ja, die staat inmiddels weer op stelten, maar dan anders, destijds moest het pand worden gerenoveerd, nu de gebruikers, daar zit verschil in toch? Maar al met al is het koud buiten, of de vlag nu links of rechts wappert. Zou er een elf stedentocht komen vragen we ons af. Mocht dat het geval zijn dan gaan we er heen, want ik wil hem dit keer wel eens winnen! Weet u, ik blijf toch nog steeds een ‘beetje’ een Fries he, zelfs al werd ik in 2002 Hoogvlieter van het jaar, dat gaf aan hoe ruim Hoogvlieters toen konden denken. Ik had gisteren een gesprek met de nestor van de vernieuwingen, de voorvechter om Hoogvliet op de kaart te zetten, de man die het liefst Hoogvliet weer los had willen weken van dat dorp aan de Coolsingel. Als ik aan die man denk en dan zie wat er nu gebeurt dan kan ik slechts het hoofd schudden en constateren dat voor velen geldt; uit het oog, uit het hart. Imitatiegedrag en lust naar macht versplintert het gedachtegoed van een man die met Hoogvliet op koers lag en wist wat hij wilde. IJs en wederdienende leest u dat allemaal volgende week in deze krant. Ik verheug me er op binnenkort vanaf het hoogste punt van Hoogvliet wat foto’s te maken van onze mooie woonplaats, ik heb een uitnodiging en die grijp ik graag aan om foto’s te maken van een plaats waar hard is gewerkt aan de toekomst, misschien moeten meer mensen dat laatste eens doen.