Flessen

Eigenlijk best gek dat je soms over kleine dingen schrijft die lastig zijn, vervelend, irritant of gewoon storend zijn. Wat worden grote dingen in je eigen omgeving eigenlijk minuscuul klein in vergelijking met het drama in Haïti. Ja, ik weet het, het is ontzettend ver van ons bed, wij slapen er niet minder om en ons flesje cola en zakje chips hoeven we er ook niet voor te laten staan, de supermarkt heeft nog bergen voorraad. Waarom werd en niet gestrooid toen het zo glad was, waarom maken de buren zo’n pokkenherrie met die ene plaat die ze hebben, waarom komen die klote katten van de hele straat in mijn tuin hun drollen werpen, waarom is de glazenwasser zo duur, waarom stinkt het zo in de Botlek… Allemaal vragen die sommige mensen graag zouden willen stellen. De slachtoffers van de aardbeving wonen heel ver weg, maar zij hebben niks meer, zelfs geen water, chips, tv, voetbalavond, huis met burenrumoer, nee ze hebben zelfs niet eens meer de eerste levensbehoeften voorhanden. Maar ja, denken we dan, dat heb je in die landen he, hadden ze maar in Nederland moeten gaan wonen. Maar ach, in ons land is het verdrinken van een hond in de Kralingseplas al een nieuwsitem. Het is daarom hoopvol en zeer vertederend te zien hoe schoolkinderen in de ijzige kou en een grote plastic zak meezeulend, langs de deuren gaan om lege statiegeld flessen op te halen, de opbrengst is voor de slachtoffers van de aardbeving. Kinderen schijnen, God zij dank, weer een beetje sociaal gevoel terug te krijgen, iets wat de meeste volwassenen al lang kwijt zijn geraakt. Ja, ik geef toe dat ik mijn eigen problemen heb waar ik niet blij mee ben, een auto die onwillig is, een computer die zelfstandig is geworden, een al lang durende buikpijn, een kop koffie hier naast me waar de zoetjes in ontbreken en het oortje aan de verkeerde kant zit, maar kun je dat vergelijken met wat de mensen in dat verre land is overkomen? Pas als het dichterbij komt dan beseffen we pas wat leed is, dat is natuurlijk ook wel logisch, want je kunt je ook niet al het leed van de wereld aantrekken. Toch kan ‘ver van mijn bed’ ellende zomaar naast ons bed neerstrijken, een ongeval kan iedereen overkomen, familie, vriend of geliefde, je kunt ze zomaar kwijt raken, daar is niet eens een aardbeving voor nodig. En ja, ik weet het, niemand heeft geld te veel, iedereen klaagt, maar gelukkig weten veel mensen toch nog gironummer 555 te onthouden, en dat is maar goed ook. Ik heb ook wat overgemaakt inmiddels, dan geef ik die monteur waar ik zo lang op moet wachten omdat hij op vakantie is maar wat minder fooi.