Zielig he?
Door omstandigheden zijn
mijn jootje en ik tijdelijk van elkaar gescheiden. Nee, niet via de rechter
hoor, gewoon even omdat het zo uitkwam en dus zit mijn ‘allessie’ 200
kilometer verderop. Het is echt wennen hoor zo alleen in huis, niemand die
op je moppert als je iets verkeert doet en ook alles mag ineens!
De eerste dag was ik in feeststemming en bestelde meteen twee pizza’s bij
de plaatselijke Turkse ‘Italiaan’. Natuurlijk had ik het moeten
bestellen bij de Italiaan, maar alleen mijn jootje weet al die
telefoonnummers en ik, gelukkig, niet. Omdat ik per ongeluk twee van die
ronde koeken bestelde heb ik ook twee dagen kip tandoerie gegeten, ik moet
toch eens een ander smakie gaan proberen. Maar wat een ellende zeg, nu
ontdek ik pas hoe belangrijk een vrouw in huis is. Ten eerste de magnetron,
daar zitten boel veel knopjes op waar je op kunt drukken, maar waar ze
allemaal voor dienen maag Joost weten, maar ja, die is ook al in geen velden
of wegen te vinden. Via internet en wat vrienden kwam ik er achter dat je
toch een ei kunt frituren in een koekenpan. Boven staat een groot wit ding
met een glazen oog aan de voorkant, daar zou je volgens ingewijden je vuile
kleding in kunnen stoppen en dan zou het, zo luid het gerucht, na een poosje
er weer schoon uitgehaald kunnen worden, een mirakel! Een van onze
kleinmormels was op visite geweest en die had, dat is de aard van die
terrorist, heel de vloer onder de ranja gesprenkeld, dus even moppen dan he?
Nou, na een half uur zoeken vond ik een soort emmer met een grote kwast en
dat leek me wel wat. Ik vol enthousiasme de emmer gevuld met wat chemicaliën
uit het gootsteenkastje, en ik zou dat vloertje wel even wassen. Niet dus,
want na de eerste streek brak die pruik van het steeltje en stond ik met een
stokkie zonder haar. Het alternatief was de oerdegelijke dweil en dus lag
Jan over de vloer te glijden met een dweil, ik voelde me echt een soort
onderdanige van het modernisme. En dan dat zoeken he, jootje bergt alles
niet op maar ze ruimt alles weg, en geloof me, dan is het ook weg. Ik kan
geen moer vinden, zelfs de stofdoek was zoek, uiteindelijk vond ik die op
een plaats die heel logisch is, maar wie verwacht dat nou van een vrouw?
Maar al met al heb ik ontdekt dat een vrouw toch wel heel belangrijk is in
een gezin hoor, ze zijn echt onbetaalbaar en kanjers in het regelen en
verzorgen, je kunt echt niet zonder ze, het zijn kanjers! En wat zijn wij
mannen toch nobel he, wij zorgen er toch maar mooi voor dat ze die positie
krijgen, wij maken ze belangrijk, want door onze knulligheid en gebrek aan
kennis van het huishouden maken we ze toch maar mooi onmisbaar, maar we doen
het graag hoor, geen dank dames, we zullen echt wel doorgaan met het voeden
van jullie trotse gevoel.
|