De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 15

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Zielig he?

Door omstandigheden zijn mijn jootje en ik tijdelijk van elkaar gescheiden. Nee, niet via de rechter hoor, gewoon even omdat het zo uitkwam en dus zit mijn ‘allessie’ 200 kilometer verderop. Het is echt wennen hoor zo alleen in huis, niemand die op je moppert als je iets verkeert doet en ook alles mag ineens! De eerste dag was ik in feeststemming en bestelde meteen twee pizza’s bij de plaatselijke Turkse ‘Italiaan’. Natuurlijk had ik het moeten bestellen bij de Italiaan, maar alleen mijn jootje weet al die telefoonnummers en ik, gelukkig, niet. Omdat ik per ongeluk twee van die ronde koeken bestelde heb ik ook twee dagen kip tandoerie gegeten, ik moet toch eens een ander smakie gaan proberen. Maar wat een ellende zeg, nu ontdek ik pas hoe belangrijk een vrouw in huis is. Ten eerste de magnetron, daar zitten boel veel knopjes op waar je op kunt drukken, maar waar ze allemaal voor dienen maag Joost weten, maar ja, die is ook al in geen velden of wegen te vinden. Via internet en wat vrienden kwam ik er achter dat je toch een ei kunt frituren in een koekenpan. Boven staat een groot wit ding met een glazen oog aan de voorkant, daar zou je volgens ingewijden je vuile kleding in kunnen stoppen en dan zou het, zo luid het gerucht, na een poosje er weer schoon uitgehaald kunnen worden, een mirakel! Een van onze kleinmormels was op visite geweest en die had, dat is de aard van die terrorist, heel de vloer onder de ranja gesprenkeld, dus even moppen dan he? Nou, na een half uur zoeken vond ik een soort emmer met een grote kwast en dat leek me wel wat. Ik vol enthousiasme de emmer gevuld met wat chemicaliën uit het gootsteenkastje, en ik zou dat vloertje wel even wassen. Niet dus, want na de eerste streek brak die pruik van het steeltje en stond ik met een stokkie zonder haar. Het alternatief was de oerdegelijke dweil en dus lag Jan over de vloer te glijden met een dweil, ik voelde me echt een soort onderdanige van het modernisme. En dan dat zoeken he, jootje bergt alles niet op maar ze ruimt alles weg, en geloof me, dan is het ook weg. Ik kan geen moer vinden, zelfs de stofdoek was zoek, uiteindelijk vond ik die op een plaats die heel logisch is, maar wie verwacht dat nou van een vrouw? Maar al met al heb ik ontdekt dat een vrouw toch wel heel belangrijk is in een gezin hoor, ze zijn echt onbetaalbaar en kanjers in het regelen en verzorgen, je kunt echt niet zonder ze, het zijn kanjers! En wat zijn wij mannen toch nobel he, wij zorgen er toch maar mooi voor dat ze die positie krijgen, wij maken ze belangrijk, want door onze knulligheid en gebrek aan kennis van het huishouden maken we ze toch maar mooi onmisbaar, maar we doen het graag hoor, geen dank dames, we zullen echt wel doorgaan met het voeden van jullie trotse gevoel.

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org