De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 19

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Recessie? 

Zo, we ‘zitten’ alweer in mei, wat is dit keer het jaar snel van start gegaan! In mei leggen alle vogeltjes een ei is het spreekwoord, maar een beetje verstandige vliegkip laat dat ei nog even binnen want voor je het weet is het bevroren. Gatver, wat is het nog koud, het lijkt wel najaar! We hebben de bijzondere dagen alweer gehad, de dodenherdenking en natuurlijk de dag van de bevrijding. Ik heb zelf ook stillekes wat gevierd hoor, Stichting Hoogvliet Digitaal bestond op 1 mei, net als mijn andere liefhebberijen 15 jaar, een mooi moment om eens stil te staan bij wat je in je leven zoal hebt gedaan en wil gaan doen. Ooit vroeg men mij op mijn dertiende verjaardag wat ik eigenlijk wilde worden later. Ik wist het toen niet en ben van alles gaan leren en studeren. Nu ben ik ergens in de zestig, je moet bescheiden blijven met de jaren, en nee, ik weet het nog steeds niet. Ik heb elektronica gestudeerd, ben hoogfrequent (zenders- ontvangers) monteur geweest, heb liften 26 jaar lang gerepareerd (en daar was ik erg goed in) Heb een fotografieopleiding gedaan en schreef reeds vanaf mijn twintigste voor week- en dagbladen als freelancer, als rode draad tussen mijn werksituaties. Ja, ik ben ook nog een keer gescheiden, maar ja, dat moet je wel doen om er een beetje bij te horen toch? Maar wees gerust, ik ben met mijn jootje nu al 25 jaar samen en ook nog keurig getrouwd met samen zes kinderen en inmiddels alweer 9 kleinmormels, help! Mijn jootje past goed bij mijn levensstijl, een stijl die wellicht niet voor iedereen te begrijpen is, maar waarvan wij al heel lang weten dat het de meest respectvolle is die bestaat. Ik lijk eigenlijk wel een gewone burgerlijke zak die achter de geraniums naar bevroren eieren zit te kijken, maar zoals vaker, wat je ziet hoeft niet zo te zijn. Ik heb in erg veel dingen zin, ik wil eigenlijk gaan leven in de vijfde versnelling, dat zegt mijn verstand, maar ja, ik denk als achttienjarige, ben 63 en voel me 80, dus zal ik iets moeten verzinnen om die drie op een rij te krijgen. Ik heb geleerd me niet om alles zorgen te maken, die aswolk deert me niet, de Tour de France ook niet en dat de verkeerde voetbalclub heeft gewonnen zal me worst wezen. Wat me echt bezighoud is het steeds meer aantrekken van de ketting die de afstand bepaald tussen vrijheid en onvrijheid. Want er mag steeds minder en er moet steeds meer, dat is iets wat me echt zorgen baart. Gelukkig kan ik altijd onderduiken in ons eigen leven, ja ook met een macht- en onmacht verhouding, maar wel een die je zelf in de hand hebt en waarin het respect voor elkaar een stuk groter is dan in het keiharde leven van alledag. Maar ja, wie weet leggen alle vogels wel een geluksei en is iedereen weer blij, nu alleen nog even de gulden terug, misschien ontkomen we dan aan de strakke bondage van plichten en onvrijheden. 

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org