Vlees stoken

Ik heb het er niet zo op, maar ja, wat kun je anders als een hele horde kids, kleinmormels en zelfs je eigen vrouw er op aandringen; barbecueën! Ik blijf het een ouderwetse wijze van eten stoken vinden, net zoiets als koffie zetten met een zakkie en thee los in de pot. Terwijl in onze keuken het gasstel en de magnetron staan te glimmen van welzijn en fitheid gingen onze kinderen in de tuin aan de slag met kolen en grote zwarte bollen met roosters waar een varken van op de loop zou gaan. Onze drie zithoeken in de tuin werden voorzien van bergen salades, dressings, potjes met saus en niet te vergeten drankjes en geel zuipspul voor de mannen. Nee, ik val zelf onder een andere categorie, ik lust geen bier, ik hou het wel op een lekker graan jenevertje. Gelukkig was er een opperstoker bij en die wist alles van houtskool, briketten en poken, dus het moest wel goed komen. Even keek ik wel bedenkelijk en stond al klaar om 112 te bellen, want de vlammen vlogen ter hemel en dat kan nooit de bedoeling zijn, maar ik vergistte me, dat hoorde even zo volgens de machinist. De worstjes, hamlapjes, spekdingen en andere vage dooie dieren werden op het rooster gelegd en bleven daar tot de opperstoker besliste dat het eetbaar was. Al met al werd het een heel gezellige boel hoor, lekker even familiair bijkletsen en vooral lachen om ouwe foto’s waar iedereen er niet op uitzag, rare grote brillen en ingevallen bleke wangetjes, u kent het wel. Wat later op de avond kwamen van de kids de moppen los, waar ze ze vandaan halen mag Joost weten! Ik ken al jaren drie moppen en daar blijft het bij, maar ja, die zijn dan ook wel kaaigoed. Veel van die moppen konden eigenlijk niet door de beugel, maar gelukkig waren de kleinste mormels al te bedde, dus het kon wel even. Het werd heel laat, of eigenlijk tamelijk vroeg, zo tegen zessen in de ochtend konden we ook te ledikante. Alles speelde zich af in en rond onze partytent, een heerlijk ding dat je overal voor kunt gebruiken, zelfs voor een middagdutje of een goed gesprek. Eigenlijk wel een luxe he, wij hebben een tuin met drie schuren, drie zithoeken en een partytent, terwijl elders op de wereld mensen leven die niet eens een paraplu hebben om onder te slapen. Wij mopperen als het vlees voor de barbecue duurder is dan we dachten, er zijn mensen die niet eens een boterham kunnen kopen. Misschien moeten we daarom ook maar eens wat vaker stilstaan bij wat er om ons heen gebeurd, soms kun je anderen al heel gelukkig maken met iets simpels en kleins. Roep niet als er een collectebus aan je deur komt; ‘ja zeg, ik kan mijn centen zelf wel beter gebruiken’. Want wees eerlijk, als je een deur hebt waar iemand aan kan kloppen voor een paar centen dan heb je het stukken beter dan die mensen waar die centen heen gaan. Eet smakelijk.