Wa zg ie?
 

Welkom bij dit epistel, gelukkig bent u nog van de groep die kan lezen en wellicht ook nog kunt schrijven. Ik zal allerminst zeggen dat ik perfect schrijf, ik stoei ook met de d en t en nog wat rare kronkels in de Nederlandse taal, maar ik weet zeker dat ik nog best ‘lekker weg lees’. Als je de nieuwe generatie een beetje volgt, en dat doen wij als ouders van zes kids en negen kleinmormels, dan schrik je soms echt! Turbotaal, een nieuw begrip dat zelfs meneer van Dale in zijn dikke boek heeft gezet. Door het prutserige sms-en dat je met die piepkleine telefoontjes kunt doen werden de gebruikers van dit systeem lui en kortaf, waarom nog uitbundig begroeten als het ook kan met ‘hj sct ff n brg v me’, veel minder lettertekens natuurlijk dan; Hoi schat, even een  berichtje van mij. De taal der talen verloedert op deze wijze razendsnel en over een poosje kan niemand meer schrijven. Als klap op de vuurpijl hoorde ik mijn oudste kleinzoon vanmorgen overleggen met onze jongste zoon, hij wilde graag een ‘headset’, een koptelefoon met microfoon, want dan kun je pratend chatten en hoef je niet meer te schrijven! Dat praten lijkt ook al nergens meer op want de turbotaal heeft zich uitgebreid naar de spraak, men slikt woorden in en roept zo nu en dan een letter en dat is de communicatie anno 2010. We gaan dus kennelijk terug naar de Neanderthaler die alleen klanken kon uitstoten en waarin slechts de toonhoogte en intonatie bepalend waren voor wat de bedoeling was. De verarming en onkunde in de taal is al langer gaande, het begon al met het citeren van Engelstalige termen omdat men vaak niet wist hoe men het in het Nederlands moest duiden. Je haalt ze er zo uit, mensen die niets te zeggen weten klonen Engelse volzinnen en citaten om te verdoezelen dat ze het Nederlands niet meester zijn. Persoonlijk vind ik het een degradatie van het mensdom, niet alleen qua spraak en schrijven maar ook wat betreft kennis van het leven en de wereld neemt sterk af. Zonder machines en computer kunnen de meeste mensen niks meer, nog geen houten stoof kan men maken zonder tekeningen en talrijke machinerieën uit de bouwmarkt, handarbeid is iets wat niet meer bestaat. Gelukkig wisten die 33 mijnwerkers die in Chili opgesloten zaten nog ruim voldoende van het leven om zich te redden, dat zou een ‘moderne’ puber van deze tijd niet hebben overleeft zonder Ipod, pc, gsm, en headset. Trouwens als ze het al zouden overleven zouden ze zich alsnog dood vervelen zonder spelletjes en chatten met halve woorden.