De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 47

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Sinterklaas

 

Je weet het niet he, is het nou sinterklaas, Sint Nicolaas of toch gewoon de Sint? Vroeger, toen ik nog klein was bestond dat probleem niet, het was gewoon oom Maarten, want die speelde elk jaar de dorpsmalloot en hees zich in een rode tabberd en dook onder een kartonnen puntmuts met koeltoren. Een kruis er op maakte het geheel af en zo kon hij op een geleende knol de dorpse kids de stuipen op het lijf jagen. Je was in die tijd al blij als je van de sint een stuk marsepein of een suikerhart kreeg, soms zat er een fluitje van een cent bij, maar meer was het niet. Ons dorpje telde  slechts achthonderd inwoners en een gering deel daarvan was nog op de ‘sint’ leeftijd, dus nog super gelovig! Ik geloofde ook heilig in die man, al wist ik dat het oom Maarten was, maar ja, je kon nog niet zo goed linken leggen, dus bleef je vertrouwen overeind. Op één avond moest die man het hele dorp door, overal op ramen slaan of aan deuren morrelen. Als men dan de deur open deed dan stond daar een pakje, nee geen pak maar een klein doosje of zakje met daarin gewoon iets leuks. Wat was je als kind gelukkig met een houten popje of autootje, je kon je geluk niet op. Ik kreeg ooit een houten autootje, van Nooitgedacht, helemaal hout met metalen asjes voor de eveneens houten wielen. Jarenlang heb ik er mee gespeeld, ja met maar één auto, net als de grote mensen, die hadden er ook hooguit een. Soms denk ik nog aan dat ding, waar zou het zijn gebleven?
Sinterklaas, ach, iedereen boven de dertig weet allang dat hij niet meer bestaat, of toch? Is het niet zo dat alles waarin je geloofd ook eigenlijk bestaat? Miljarden geven ‘grote’ mensen uit aan een feest waarbij een scherts figuur met een arrenslee en wat herten door de lucht suizen, het nieuwe geloof van de volwassene. De echte sint zie je niet, de echte sint werkt anoniem, verdekt en bescheiden opgesteld en treurt niet om wat centen verlies, omdat een glimlach van een kind belangrijker is dan een kloppende jaarbalans. In Hoogvliet heet de echte sint ‘De Vrienden van Hoogvliet’. Deze club spant zich elk jaar weer in om een stoomboot te huren en duizenden kinderen blij te maken. In gezinnen spannen ouders zich in om het op kleinere schaal nog eens na te doen. De echte sint is die bijstandsmoeder die kans zag om van een paar centen toch nog iets leuks in de schoen van haar kroost te proppen, de echte sint is de zwerver die een andere zwerver de helft van zijn bedelgeld geeft om zo samen een fles bier te kunnen kopen, de echte sint is de huishond die lodderig zijn kop in de schoot legt bij een misdeeld kind en zo wat troost brengt. De echte sint kunnen we allemaal zijn, kom op, wat let ons!

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org