Nergens over

Wat kunnen vogels eigenlijk ondankbare honden zijn he? Hebben we hier bij ons in de keuken van alles gemaakt zodat die tere beestjes de winter door kunnen, kijken ze er niet naar om, alleen de vet doorvoedde duiven van een buurman verderop vreet zich er klem aan. Vetballen, rekjes met pindas, los zaad in ons Fries vogelhuisje en we laten ‘s nachts nog wat lampjes voor ze aan, maar nee hoor, ze komen hier massaal tikkertje spelen met elkaar maar eten ho maar. Wel valt me op dat er heel wat soorten komen die je normaal niet snel zal tegenkomen. De mus is weer helemaal terug, daar hebben we er weer veel van, de kool- en pimpelmees is er ook weer en zelfs een boomklever en twiet twiet hebben we gezien. Vorige week zag ik na een feestje zelfs een flamingo, maar ik ben toen meteen naar bed gegaan omdat ik het gevoel had dat die laatste borrel toch te veel was. Gelukkig voor de vogeltjes is het nog niet echt winter, dus ze vinden voedsel genoeg. Maar goed, u zit vast niet te wachten op een verhaaltje over vogeltjes in onze tuin, dus ander onderwerp. Katten in de tuin zijn overigens veel lastiger en schadelijker, ze mollen van alles, behalve de mollen. Ik heb weer een keur aan soorten voorbij zien komen, allemaal beestjes die kennelijk door de ‘bezitters’ op straat zijn gegooid. Die mogen niet aan de vetballen en zaadjes komen, voor hen hem ik afschrikmiddelen als piepgeluiden en smerige geuren in de tuin, ja je moet heel wat doen voor de katten van de buren hoor. Maar over tuin gesproken, ik krijg weer een mateloos verlangen naar de zon, onze partytent, ons eigen groen, de appelbomen, de veel te warme schuren, de zomerse jurkjes van mijn jootje, krijg het nu al warm! Maar ja, volgende week is het alweer februari, de maand die me weer een jaar ouder maakt, niet dat ik me ouder ga voelen dan hoor, dat kan al niet meer, eens zit je aan je maximum toch? En trouwens wat is oud, ik kan nog fietsen, schaatsen, vissen, zwepen, autorijden, fotograferen, naar de meiden kijken, leuke verhaaltjes schrijven en u van het werk houden met dit epistel in de krant. U vraagt zich nu ondertussen vast af waar deze column over gaat, ik zal u helpen: nergens over. Ik had geen zin om over branden, rampen en zelfs niet over Rutte, oorlogen en wel of niet uitzendingen naar Afghanistan te pennen, dat wilde gewoon niet lukken omdat ik een te goeie bui had, voor zoiets moet je een rot bui hebben om er goed over te kunnen schrijven. Maar de zomer duurt nog even, eerst nog de Elfstedentocht in februari, dan de staart in maart en vervolgens april die niet weet wat hij wil, pas in mei gaan we weer denken aan een ei in de vaderlandse wei, die je niet mag zoeken zoals vroeger, want de kieviet krijgt er stress van. Sterkte na dit verhaal, volgende week maak ik weer een echte column voor u.