Hoezo leren?

We leven in een tijdperk van computers, overal met iedereen kletsen of zien, betalen zonder geld, rekenen zonder hersens en schrijven zonder papier. Vraag iemand van 18 waar Roermond ligt en je krijgt als antwoord; Groningen. Als je op tien liter benzine kunt rijden dan moet de calculator er bij komen om uit te rekenen hoeveel je dan op een liter kunt rijden. We worden dus steeds dommer, want hoofdrekenen zit nu in de pc en Roermond op Google, zelf weten we het niet meer. Een vriendin van ons, ook ruim 18 inmiddels, ging laatst naar een computerles omdat ze met de tijd mee wilde. De ‘docent’ vertelde alles even heel snel, de leerlingen, een veel te grote groep, waren nog aan het bestuderen hoe de muis er uit ziet terwijl de lesgever al bezig was te laten zien hoe men mail moet verzenden. Geduld is er niet meer bij, het is allemaal roets, roets, roets en je hebt het maar te snappen. Kennisoverdracht is iets wat de oudere docent nog begrijpt en toepast, de jonkies zijn erg zuinig op kennis en gebruiken het liever om te laten zien hoe slim ze zijn dan dat ze kennis delen en verspreiden. Mensen nemen de tijd niet meer voor elkaar, men neemt vaak niet de gelegenheid om elkaar te begrijpen of iets uit te leggen, als dingen niet meteen duidelijk voor je zijn dan heb je pech en een leerachterstand. En dat geldt voor zowel de ouderen als je jonkies, want ook op het basisonderwijs begint het al. Leerkrachten krijgen vaak te weinig tijd om wat extra aandacht te schenken aan een leerling die even iets niet meteen begrijpt. Vroeger was je dan gewoon een laatbloeier, tegenwoordig hebben ze een vakje voor je gemaakt, van ADHD tot LOM en van SMOK tot hopeloos. Ik kon op het GLO (Gewoon Lager Onderwijs) ook niet geweldig meekomen, maar ik had nog een leraar die me dan in de pauze of na schooltijd de dingen even uitlegde, en u ziet het, ik ben nog redelijk terecht gekomen, al maak ook ik schrijfvouten, maar ik hoefde tenminste niet naar een pedologischepsychiater! (3x woordwaarde) Gemoedelijkheid bestaat amper nog, alles moet snel en goed of anders zwaait er wat, minimaal een straf, niet digitaal maar gewoon nog echt. Vroeger bestond er voor een discussieavond nog geen uitkomst, tegenwoordig staat de uitkomst al vast voordat het gesprek begint, wel handig natuurlijk, maar laat dan de discussie maar zitten. En er zijn wat begrippen veranderd, vroeger bestuurde men, tegenwoordig dicteren bestuurders en volgt het gepeupel, tot ze het zat zijn natuurlijk, dan draaien de rollen om. Mensen zouden elkaar eens moeten helpen in plaats van negeren en bestrijden, elk dier is sociaal naar de roedel, waarom hebben mensen daar nou zo verdomde veel moeite mee? Ja, ik zal wel weer een roepende in de woestijn zijn, maar ach, ik ben nog steeds mezelf, u ook?