Sla en afzien

Lekker die kwakkelende weg naar de zomer, regen, zon en wind, wanneer kan ik nou eens mijn markante lijf goudbruin laten bakken? Onze tuin is er klaar voor, jootje heeft alle plantjes weer rechtgebogen na de laatste windstoot en haar kas is op orde. Nee, niet de kas van de centen maar van de plantjes. We hebben een kas in de tuin, handig, gezellig en ook nog nuttig. We kweken daar van alles in op, van radijs tot sla en peterselie en alles wat maar wil groeien. Met de sla is mijn jootje wat uitgeschoten en dus is het straks elke dag drie kroppen eten of anders afzien met een kale aardappel. Van huis uit ben ik al geen konijn dus groenvoer trekt me niet echt aan. Gebakken aardappels met maggie of ijskoude appelmoes zijn voor mij de grootste delicatesse. Al moet ik toegeven dat ik ook niet vies ben van een lekkerbekkie, zure haring of boterhammetje komijne blokkaas. Maar ja, als je zoals ik alleen sjeeks krijgt van je eega dan gaat op den duur alles lekker smaken. Maar ik val wel lekker af, vraag me niet waar, want zichtbaar is het niet, wel weegbaar. Volgens mijn jootje is sla gezond en past ook in de afvalcultuur. Nou deel ik die mening helemaal niet, als er een sla verdient dan is het jootje wel, zo is mijn mening. Maar goed, nog een half jaar en dan mag ik vast wel weer eens in die trommel met hangslot kijken waar al die lekkere snoepjes inzitten, voor als de kleinmormels langskomen, zij wel! Trouwens onze tuin is ook een broedplaats voor diverse vogels, musjes, koolmeesjes en merels komen elk jaar hier eitjes leggen en als die pokke sperwer of ekster er vanaf blijven komen er van die leuke kleine kleddernatte en piepende veertjes uitkruipen. Die natte haartjes bewegen voorzichtig en als het wat droger is dan komen ze tot leven en wippen ze het hokkie uit, om vervolgens als een bezopen peenvogel door te tuin te scheuren. Gisteren crashte er een, een mini koolmeesje kreeg vleugelpech en geraakte in een turbulentie waardoor hij, zonder zwarte doos, neerkletterde tussen het groene tuinbankje en mijn natte naakte dame. Even zag ik dat de dame haar spuiten onderbrak, maar gelukkig bleef verder alles heel aan deze mooie fontein. Het is nu wachten op de zon, want de partytent staat zeer uitnodigend klaar en geloof me, ik verheug me er al op om daarin heerlijk relaxed met de laptop de krant in elkaar te breien, want u wilt natuurlijk wel wat te lezen hebben, zelfs als het zomer is. Ik kijk er naar uit, lekker warm, mooi bruin, de rokjes worden korter en de topjes lager en ja, ik blijf toch een vent he, ik zie het liever dan een muts met lange broek en zeiknat van de regen.