Vechten
tegen de bierkaai?
Als je niks doet gebeurt er
ook niks, een stukje wat ik in mijn leven steeds meedraag. Je zou ook kunnen
zeggen dat als je bij de pakken gaat neerzitten die pakken ook nooit zullen
verdwijnen.
Daar moest ik aan denken toen een horde mensen afgelopen weekend meededen
aan de SamenLoop voor Hoop in Hoogvliet, maar ook in andere plaatsen. Mensen
gingen voor het goede doel 24 uur lang in beweging, het goede doel was de
kankerbestrijding. Er deden gezonde mensen mee maar ook mensen die zelf
getroffen zijn door deze wrede ziekte. Mensen die zijn veroordeeld tot een
strijd tegen kanker, maar ook mensen die die uitdaging aangingen en zich
niet leerleggen bij het feit. Overlevenden zijn er altijd, als je kanker de
kans geeft wint het, ga je er tegen vechten dan is het gelukkig vaak niet de
kanker die wint. Afgelopen weekend zagen we veel van die kanjers, vechters
tegen iets zwaars, maar velen daarvan zullen overwinnen en terug kunnen zien
op een klote periode in hun leven en de blik op de toekomst kunnen richten.
De hoop opgeven is vaak gelijk aan verliezen, niets doen is funest en zal in
dit geval wel leiden tot iets, namelijk verlies. Strijden tegen kanker heeft
zin, dat bewezen de mensen die 24 uur van hun leven opofferden om zichzelf,
de ziekte maar ook kanker te overwinnen, geweldig!
Je leert hieruit dat geen probleem groot genoeg kan zijn om de moed te laten
zakken, knokken heeft altijd zin. Ik heb mensen ten onder zien gaan aan
moedeloosheid, ik heb mensen zien groeien door optimisme en strijdlust,
welke bent u? In de put zitten is niet erg, als je maar blijft proberen
steentje voor steentje beet te pakken en jezelf er uit gaat hijsen, al of
niet met hulp van een ander. Laat je alles los dan verzuip je zeker, knok je
er voor dan zal de beloning geweldig zijn. Ja, dit keer valt er niet veel te
lachen om mijn ‘stukkie’, of toch wel? Lachen mag trouwens wel want het
is een van de beste medicijnen tegen heel veel kwalen. Je hoort zo vaak; hij
is van verdriet overleden, hoe vaak hoor je; hij is van blijdschap
overleden? Ja zeg nu niet meteen dat er ook mensen zijn die zich dood-
lachen, want dat is niet waar hoor! Gut, wat ben ik vandaag toch goed bezig,
ik maak een column waar ik eens mijn andere ik in stop. Ja, want ook
‘ik’ heb nog een maatje hoor, diep verscholen in me zit nog iemand die
me soms terecht wijst en op ideeën brengt, dit keer kwam daarom de gedachte
op om eens te kijken naar al die mensen die de strijd aangingen met iets wat
hopeloos lijkt, maar dat uiteindelijk niet is. Ja lach maar om Jan, wees
maar blij dat dat nog kan.
|