De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 26

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Poepen

Is het eindelijk weer eens een dag zonnig, is er weer niet in te lopen! Ik denk er serieus over om maar te emigreren naar een land waar het altijd 20 graden is en nooit regent. Zit ik hier, buiten 34 graden in de schaduw, binnen met de airco op turbo een stukje voor u te breien, het moet niet gekker worden! De reuzel loopt je oksels uit en om het uur douchen om nog een beetje fris te blijven ruiken, het is een grote kommer en kwel die zonkracht acht! Vroeger, u weet wel toen een kinderijsje nog twee stuivers kostte en Pelleboer het weer nog deed, was het veel beter. Hij had het goed onder controle en als je hem een leuke prentbriefkaart stuurde dan zorgde hij voor beter weer. Met die Friese Piet en de weer-computers is het maar niks. Zit ik als een gele peen heel het jaar LED liggies te monteren om de energiekosten laag te houden, moet ik met m’n airco weer meteen de meterkast op hol laten slaan. Het is ook nooit goed! Nee dat klopt helemaal, goed is het ook nooit, de winters zijn te koud of klam, de zomers te heet of juist weer te nat en met de herfst is het ook knudde, overal die bruine bladeren die het openbaar vervoer weer platleggen omdat de rails glad wordt, belachelijk eigenlijk. Het voorjaar heeft wel wat, dan ben je nog hoopvol en kijkt je uit naar een mooie zomer, maar ja, het blijft vaak bij hopen. Zo, dat was mijn klaagzang, nu ga ik weer gewoon doen hoor, want ach, wat maakt het weer nou uit, als je maar gelukkig bent toch? Er zijn ook mensen die minder geluk hebben hoor. Wij hebben een zoon, nou ja eentje, we hebben er drie en ook nog drie meiden, maar deze zoon heeft het helemaal voor elkaar hoor. Hij had een klusje thuis waarbij een ladder nodig was. Van nature is hij wel een klimmer, want we moesten hem regelmatig uit een te hoge boom halen, maar een ladder is wat anders he? U voelt hem al; hij donderde met een salto digitaal met achterwaartse schroef van die ladder en kwam op zijn handen terecht! Een poes komt ook op haar pootjes terecht, tenminste als ze die heeft, maar bij onze zoon leidde het, nee niet lachen, tot twee gebroken handen! Dus in plaats van twee keer vijf vingers heeft hij nu twee klompen gips. Triest toch wel hoor, maar ja, ook wel stiekem een beetje komisch. Als je er over nadenkt heeft dat nog al wat impact. Hoe draai je een sjekkie, hoe peuter je in je neus, hoe doe je dat in bed met je vriendin, maar de hamvraag is; hoe maak je je kont schoon na de stoelgang? Ik krijg hier beelden bij die ik beslist niet met u ga delen, daarvoor heb ik wel een ander circuit waar men wat gewend is. Maar ja, alles heeft voor- en nadelen, nu kan hij niet werken en ‘lekker’ in de zon bruinbakken, alleen hoe hij daarna die witte ‘handschoenen’ weer uitkrijgt weet ik nog niet. Moraal van het verhaal; als je wilt roken en poepen ga dan niet klussen.
Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org