Poepen
Is
het eindelijk weer eens een dag zonnig, is er weer niet in te lopen! Ik denk
er serieus over om maar te emigreren naar een land waar het altijd 20 graden
is en nooit regent. Zit ik hier, buiten 34 graden in de schaduw, binnen met
de airco op turbo een stukje voor u te breien, het moet niet gekker worden!
De reuzel loopt je oksels uit en om het uur douchen om nog een beetje fris
te blijven ruiken, het is een grote kommer en kwel die zonkracht acht!
Vroeger, u weet wel toen een kinderijsje nog twee stuivers kostte en
Pelleboer het weer nog deed, was het veel beter. Hij had het goed onder
controle en als je hem een leuke prentbriefkaart stuurde dan zorgde hij voor
beter weer. Met die Friese Piet en de weer-computers is het maar niks. Zit
ik als een gele peen heel het jaar LED liggies te monteren om de
energiekosten laag te houden, moet ik met m’n airco weer meteen de
meterkast op hol laten slaan. Het is ook nooit goed! Nee dat klopt helemaal,
goed is het ook nooit, de winters zijn te koud of klam, de zomers te heet of
juist weer te nat en met de herfst is het ook knudde, overal die bruine
bladeren die het openbaar vervoer weer platleggen omdat de rails glad wordt,
belachelijk eigenlijk. Het voorjaar heeft wel wat, dan ben je nog hoopvol en
kijkt je uit naar een mooie zomer, maar ja, het blijft vaak bij hopen. Zo,
dat was mijn klaagzang, nu ga ik weer gewoon doen hoor, want ach, wat maakt
het weer nou uit, als je maar gelukkig bent toch? Er zijn ook mensen die
minder geluk hebben hoor. Wij hebben een zoon, nou ja eentje, we hebben er
drie en ook nog drie meiden, maar deze zoon heeft het helemaal voor elkaar
hoor. Hij had een klusje thuis waarbij een ladder nodig was. Van nature is
hij wel een klimmer, want we moesten hem regelmatig uit een te hoge boom
halen, maar een ladder is wat anders he? U voelt hem al; hij donderde met
een salto digitaal met achterwaartse schroef van die ladder en kwam op zijn
handen terecht! Een poes komt ook op haar pootjes terecht, tenminste als ze
die heeft, maar bij onze zoon leidde het, nee niet lachen, tot twee gebroken
handen! Dus in plaats van twee keer vijf vingers heeft hij nu twee klompen
gips. Triest toch wel hoor, maar ja, ook wel stiekem een beetje komisch. Als
je er over nadenkt heeft dat nog al wat impact. Hoe draai je een sjekkie,
hoe peuter je in je neus, hoe doe je dat in bed met je vriendin, maar de
hamvraag is; hoe maak je je kont schoon na de stoelgang? Ik krijg hier
beelden bij die ik beslist niet met u ga delen, daarvoor heb ik wel een
ander circuit waar men wat gewend is. Maar ja, alles heeft voor- en nadelen,
nu kan hij niet werken en ‘lekker’ in de zon bruinbakken, alleen hoe hij
daarna die witte ‘handschoenen’ weer uitkrijgt weet ik nog niet. Moraal
van het verhaal; als je wilt roken en poepen ga dan niet klussen.
|