Overdekte
ark
Water,
water en nog eens water, is het nou zomer of herfst? We moesten met z’n
allen bezuinigen maar ondertussen donderen de wolken bakken water naar
beneden alsof het allemaal niks kost! Wil ik eindelijk eens lekker gaan
fietsen kan het weer niet, mijn zadel is nat en de paraplu is lek, dus dan
toch maar weer de auto. Onze tuin doet het wel goed hoor, de aardbeien
vliegen de pot uit en de sla staat te wapperen om geplukt te worden. Alleen
de paprika’s doen het niet en jootje kijkt wat pips naar die zielige
stekjes die volgens mij hooguit een paprikrent op gaan leveren. We hebben
onder onze partytent een grote houten vlonder gemaakt, kostte weer een berg
en was ook een heel karwei, maar met het huidige weer is het wel veiliger.
Als het nu blijft regenen dan laden we gewoon onze meute kleinmormels en
kinderen in en varen me met onze overdekte ‘ark’ even naar een droog
plekkie. Maar ach, we vermaken ons wel hoor, we halen gewoon de sjoelbak van
zolder of gaan ganzenborden, we komen de zomer wel door, voor je het weet is
het weer winter en kan ik weer schaatsen. Wel is het jammer voor al die kids
die naar speeltuinen en pretparken gaan, om die veel te lange vakantie door
te komen. In het Hoogvlietse ‘Plexat’ is het nu ook even minder, de
opblaasbootjes zinken door de regen, de glijbanen zijn nat en stroef,
waardoor de kids halverwege blijven steken en moeten worden gered door een
bus scheerschuim om het glad te maken. Zelfs de kippen op de kinderboerderij
lopen mank vanwege een berg zeiknatte veren op hun malse ruggetjes. Over
kippen gesproken, ik heb vandaag heerlijke bami met kipsaté gegeten, mijn
jootje moest bij gebrek aan rijpe andijvie iets anders verzinnen, en wat
verzin je met mij in de buurt? Juist, bami! Maar het was alleen vandaag
feest, morgen ga ik weer aan de shake want ik wil nog wat ‘grammetjes’
kwijt. Ik eet gezonder, rook lichtere shag, beweeg vaker mijn muis, ga vaak
al voor drie uur naar bed en ontbijt ’s morgens samen met jootje in de
keuken, zodat ik niet stiekem de halve suikerpot in de koffie kan donderen,
dus ik doe mijn best! Het nieuws van deze week is dat onze Johnny Kraaijkamp
is overleden, het gaat zo en is niet anders, maar wel jammer, ik mocht die
man wel. Hij was zo gek als een deur en daar hou ik wel van, al die strenge
gezichten waar geen humor uit komt haat ik, dat zouden ze bij de belasting
ook eens moeten veranderen. Hij had iets bijzonders, je moest het wel zien
want niet iedereen kon hem waarderen. Als je alleen naar hem zou luisteren
dan valt het leuke wel mee, maar als je goed naar zijn mimiek keek lag je
echt dubbel. En zo zie je als je ruim achttien bent, zoals ik, steeds meer
grootheden verdwijnen en er namaak voor terugkomen, al zitten daar gelukkig
ook kanjers bij. Ik heb ook altijd graag cabaret willen doen, maar mijn
moeder zei altijd dat ik daar veel te onserieus voor was. Tja, en wat doe je
dan? Dan ga je maar wat zitten lullen in een krant, je mot wat toch?
|