Wildebras

De wereld draait door, een term die logisch is en hier en daar ook nog de naam van een programma is. Over dat programma wil ik het niet hebben, dat is maar een programma, ook al is het soms best leuk om naar te kijken, maar soms ook niet. De wereld en de tijd zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden en zorgen er ook voor dat u en ik steeds een beetje ouder worden en meer ervaren. Ouder worden doen we, als je geluk hebt allemaal. Ik ook, nog drie weekjes en dan val ik onder de rentenieren, dat klinkt heel rijk maar de werkelijkheid is vaak het omgekeerde. Maar ja, wat is oud? Sinterklaas is behoorlijk oud, de ouwe Drees werd ook meer dan honderd en ik ken een hele berg honderd plussers, die grotendeels nog in de ‘ongezonde’ Randstad wonen ook. Sommige dingen worden anders als je ouder wordt, maar ook heel veel dingen blijven. Ik doe al jaren de dubbele salto achterwaarts met schroef niet meer op de trampoline, maar de enkele lukt nog wel. Ik pak wat minder de fiets en ren minder snel de trap op. Maar ik kijk nog steeds graag naar vrouwen, al valt het mezelf op dat ik dan meer kijkt naar de rijpere dan naar dat jonge grut, iets wat veel leeftijdsgenoten vaak niet hebben. Natuurlijk is de tijd geweest dat ik ‘het’ overal en nergens deed, niks geen hoog gras en donkere bosjes meer, ik blijf gewoon met m’n jootje lekker thuis, veel gezelliger en daar is koffie na afloop. En in het ‘verenigingsleven’ ben ik ook nog superactief hoor, ik beweeg veel en sla mijn slag daar nog heel goed. En zo hoort het ook, jong blijven is een kunst, ook als je 100 bent. Dat ben ik overigens nog lang niet hoor, daar moet ik nog 35 jaar op wachten, nou ja wachten, ik ga er voor leven en niks stil zitten, althans als me dat is gegund. Ik schreef het ooit eerder; oud word je vaak gemaakt. Zodra je de vijftig bent gepasseerd komen diverse organisaties op je af, om je er toe te bewegen je bij hen aan te sluiten, omdat ze zoveel activiteiten hebben voor ouderen. Je mag dan knutselen, bloemen schikken, kaarten maken, naar Heintje Davids luisteren en op gym voor krakende wagens, wat een weelde! Nergens zie je activiteiten voor ouderen waarbij iets onstuimigs gebeurd, zoals een flitsende buikdansshow of een hupse zangeres die een pittig liedje zingt. Nee, het moet geraniumwerk worden met een advocaatje met room. Getver, ik hoop dat ik nog waanzinnig lang in mijn eigen opzwepende wereld mag blijven rondkarren, want rust en stilte kan ik na mijn leven nog lang genoeg van ‘genieten’. Dus ik blijf voorlopig nog naar de meiden kijken en naar hiphop, en de andere muziek luisteren, tja, wellicht zit er soms een Beatle of Rollingstone bij, maar ach, Annie Palmen en de Selvera’s draaiden ook wel eens die wilde Elvis.