Ouwe
knar?
In de allereerste plaats
wil ik allen die mij feliciteerden met mijn leeftijd van ruim 18, hartelijk
bedanken! De mails, telefoontjes en zelfs de per post bestelde kaarten- en
brieven deden me goed. De AOW is een verworven recht zegt men, gelukkig maar
want dan hoef ik daarvoor alleen mezelf te bedanken. Nu alleen nog zien het
ook te krijgen want mijn verjaardag begon al met een brief waarin men mij
‘beloofde’ dat het nog wel twee maanden kan duren voor ik het krijg.
Maar ja, wat wil je, ik heb het ‘pas’ in september vorig jaar
aangevraagd, dat is misschien wat kort voor de gemiddelde ambtenaar.
Natuurlijk kom ik daar wel overheen, desnoods ga ik naar de voedselbank.
Maar andere diensten zijn me niet vergeten hoor, ik kreeg leuke aanbiedingen
van de PABO, de Rotterdampas, attractieparken, brillenwinkel,
gehoortoestelzaak, uitvaartverzekeringen, cursussen pc bedienen voor
ouderen, plasgootjesfabrieken en ga zo maar door, als je 65 bent wordt je
echt verwent! Maar ja, voor mij is het slechts een leeftijd en zolang je je
niet net zo oud voelt als je bent is het prima.
Nu ik zeker weet dat ik niet meer in militaire dienst hoef en geen
sollicitatieplicht heb en naar films mag kijken voor alle leeftijden en ook
die voor 18+, geeft me dat toch wel een jeugdig gevoel hoor, ik kan dartelen
wat ik wil, een mirakel! Dat ik vandaag, voor u eergisteren, mijn beide oren
heb laten uitbaggeren bij de dokter heeft niks met mijn leeftijd te maken,
dat is een kwaaltje dat ik al jaren heb. Dit keer was het een hele klus, ik
was zelfs even bang dat de boorhamer er bij moest komen, maar uiteindelijk
is het gelukt, al waren er twee lieve doktersassistenten en een mega lange
dokter bij nodig. En wat is de wereld dan weer lawaaierig, je zou haast
oordopjes in doen.
Ook heb ik mijn schaatsen weer in de schuur geflikkerd, niks naar Friesland,
er is daar nu niks meer te beleven, hooguit een Berenburg uit Schiedam, maar
die heeft mijn slijter hier in ons durp ook wel. Ik heb vorige week als een
gele peen pindas aan een draadje zitten rijgen, voor het pluimvee, want die
hebben het zo slecht, zegt men. Nou, mooi niet hoor, het zijn net kinderen,
ze willen van alles hebben maar nooit is het goed. De koolmeesjes kijken er
naar en tikken een keer mijn fraaie pindastreng aan, en halen hun
gevleugelde schouders op om vervolgens weer weg te vliegen. De roodborsten
en winterkoninkjes, merels, lijsters, kraaien, duiven en ander vliegtuig
komen massaal puberen en kolderen in onze tuin maar vreten ho maar. De
enigen die van alles komen opvreten zijn die kolere eksters, en die zie ik
liever niet! Laat die maar zonder eten zitten, vogels vallen bij vrieskou
elke nacht 10% af, dus nu maar hopen dat die eksters tien dagen in de kou
blijven, hebben we daar geen last meer van. Ik ga me ondertussen richten op
een mooie zomer, want daar hebben we na het mislukte jaar 2011 wel recht op.
|