De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 09

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Lang geleden

Het is alweer een poosje geleden dat ik u vertelde over de voortgang in huize Koopmans. In het verleden klapte ik nogal eens uit de school door te vertellen hoe het bij ons allemaal gaat. Soms wist u als krantenlezer nog meer over ons dan we zelf wisten. Zo heeft u ondertussen bijna elke bevalling van onze kleinmormels mogen ‘meemaken’, het reilen en zeilen van onze meute kids, de honden, de diverse verbouwingen, de tuinperikelen enz. Na een poosje betrekkelijke rust is echter een aantal maanden geleden mijn jootje weer in de benen gegaan en zet het huis op stelten, met haar soms best aardige ideeën. De afgelopen tijd ging heel het huis op de schop, van de zolder, waar allemaal enge dingen zijn, takels enzo, tot aan de keuken waar, ja u hoort het goed, ik mijn krantenwerk nu doe. Terwijl ik deze column voor u probeer te fabriceren moet ik luisteren naar het ‘devote’ geluid van een verschrikkelijke schuurmachine. De kamer is er nog het ergst aan toe geweest. Er kwam een tafel voor 10 personen en evenveel stoelen, we wilden weer ouderwets en een beetje op z’n Fries gaan zitten, lekker aan de tafel in plaats van op een uitgeleefde hangbank. Maar ja, dan moest kast A op de plaats van kast B en de lamp moest verhuizen naar m’n zwager want die paste niet meer bij onze openhaard en klok. En zo ging maanden alles van hot naar her. En ja, jootje is een vrouw, dus moest alles na een paar dagen weer anders komen te staan omdat dat leuker is. De tv, waar we zelden naar kijken, hangt nu aan de muur en mijn mooie werkplek is uit de kamer en staat nu in de keuken, maar daar was ruimte genoeg gelukkig. Voordeel is dat ik nu vanuit mijn stoel bijna bij de Senseo kan komen en met wat extra inspanning kan ik al schrijvend de koelkast plunderen. Onze Boeddha heeft alle hoeken al gezien, hij begon op het theekastje, toen de vitrinekast, de grachtenkast, een ladekast, de vensterbank, de koelkast en nu staat hij op de (nep) open haard, daar zal hij wel blijven want hij doet het goed daar, je voelt nu de warmte! Eigenlijk moet de vloer er ook nog uit, we hebben tegels en willen wat anders, maar de centen zijn op dus even pas op de plaats, het zal wel een zomerklusje worden. Er moet nog wel een nieuwe keuken komen, dat staat gepland voor over een poosje, dus dat krijgen we ook nog! Inmiddels heeft jootje haar rijbewijs gehaald, dus kan ze nu overal heen zonder mij, dat is dan wel weer lekker want nu hoef ik niet meer een uur buiten in de auto mijn plas op te houden, terwijl zij boodschappen doet, waar ik nooit bij mag zijn vanwege mijn goede smaak betreffende Franse kaasjes en zo. Het leven met een vrouw valt soms echt niet mee hoor, al hebben ze ook mooie kanten natuurlijk, maar begrijpen zal ik ze nooit, het zijn net computers met een verborgen chip die onverwachts gek gaat doen.

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org