Week 10 | ||
eerdere columns: Weekblad Hoogvliet Maaspost Radio Overige |
Sorry Het is allemaal zo
betrekkelijk op de wereld tegenwoordig. Nee geen zorg beste lezer, ik ga nu
niet ineens de wijsheid uithangen hoor, maar wat is er eigenlijk nog echt?
Alles draait om digitaal. Communiceren gewoon via een praatje aan de deur of
op visite komt steeds minder voor. Iedereen kun je bereiken via e-mail, een
(on) sociaalnetwerk, een msn gesprek of een van die hopeloze andere
kwebbelsystemen via een telefoon, wat eigenlijk geen telefoon meer is. Ook
het internet lijdt zichtbaar onder al die draadloze troep, het site bezoek
neemt erg af, overal, behalve bij webwinkels en Google, want vooral die
laatste is belangrijker geworden dan de aardrijkskunde op school. Ooit vroeg
je aan je moeder hoe je een pudding moet maken, nu kijk je op internet of je
‘telefoontje’ waar de dichtbijgelegen stampvoed tent is. Een van de nog
nostalgische dingen van internet, het is mede daardoor populair geworden, is
chatten. Ik bezit meer dan 70 websites en op een daarvan heb ik een chatbox.
Die liep als een raket en doet het nog wel, maar er is duidelijk sprake van
teruggang vanwege dat betaalde gelul op die priegeldoosjes met welluidende
namen als; iepotten en bloetoeters. Een blommetje bij oma brengen hoeft niet
meer, je logt even in bij een bloemenboer en hoppa, de ‘frisse’ ruiker
staat bij oma op de dressoir, zonder dat je er helemaal langs hoefde te
gaan. Toch ontstaan tegenwoordig de meeste misverstanden en onbegrip door
die moderne communicatiemiddelen. Je mist de emotie bij teksten op een
scherm, die ene glimlach, knipoog of boze blik ziet de ontvanger niet, dat
leidt vaak tot misverstanden die niet of moeilijk zijn op te lossen zonder
alsnog een bezoek te brengen aan die persoon. Beetje jammer wel vind ik, we
missen steeds meer de menselijke interactie en gaan steeds meer als een
slecht geprogrammeerde robot leven. Er gloort gelukkig een beetje hoop, deze
vorm van communiceren gaat flink duurder worden, we moeten miljarden
inleveren dus dan pakt men die dingen aan die het meest gebruikt worden en
dus ook opbrengen. In een tijd waarin we digitaal doodskisten en bloemen
kunnen bestellen en waar we zelfs de Bumarechten voor de afscheidsmuziek al
via internet kunnen voldoen, is het een verademing dat je ook nog gewoon
naar de steeds zeldzamer wordende bloemenman kunt lopen, om een ruiker te
kopen voor je dierbare en die spontaan in zijn of haar handen kunt duwen.
‘Sorry’ op een mooie digitale kaart staat wel leuk, maar ‘sorry’
zeggen met betraande ogen heeft meer, veel meer, waarde… |
Jan Koopmans |