Fladderen

Het gaat er weer een beetje op lijken, de winter is zo goed als vertrokken en de lente kijkt zo nu en dan al stiekem om een hoekje. Wel jammer, nu heb ik nog steeds die Elfstedentocht niet kunnen rijden en kunnen mijn Noren weer de schuur in. Maar ja, nu kan ik alvast mijn zonnebril poetsen, de stringetjes uitzoeken, zonnebrandolie klaarleggen om mijn markante lijf straks mee te beschermen en natuurlijk mijn ogen oefenen om straks weer die zonovergoten mooie dames te aanschouwen die er altijd zo vrolijk bijlopen in de zomer. Mijn jootje heeft inmiddels alweer diverse duiken in de tuin gedaan, niets is meer veilig, alle onkruid moest het veld ruimen en zelfs onze berk heeft een dikke tak moeten inleveren, want die hoorde daar niet zei ze. Tussendoor is ze zo nu en dan even foetsie, want sinds een paar weken heeft ze haar rijbewijs en dus is mijn trouwe makker, de Opel, zomaar verdwenen en zit ik hier in mijn uppie thuis, wel met een klein jotojatje voor de deur, maar ja, ik tuf liever in iets wat groter is. De grote verandering, onze herstructurering van de woonkamer is bijna ten einde, alles kreeg inmiddels een ander plekkie en dingen die eerst nog mooi notenhout waren zijn nu maagdelijk wit. Ik begrijp overigens niet waarom de kleur wit in verband gebracht word met maagdelijkheid. Ik ken veel maagden die zo gekleurd als de neten zijn! Daarnaast is mijn jootje ook maagd, nou geloof maar mooi niet hoor, 6 kids en 9 kleinkinderen kwamen echt niet via de ooievaar. Over vogels gesproken, het stikt er in onze tuin weer van. Opmerkelijk is dat ze ook druk bezig zijn met nesten bouwen, dat is redelijk vroeg in het jaar. En de verscheidenheid is ook groot dit jaar. Veel huismussen, logisch natuurlijk, soort zoekt soort, maar ook koolmeesjes, pimpelmeesjes, roodborstjes, winterkoninkjes, spechten, eksters, merels, spreeuwen enz. Die pimpelmeesjes mag ik niet zo, dat zijn krengen! Die bitchtsjes zijn kleiner dan koolmeesjes maar vallen ze telkens aan, het zijn gewoon oproerkraaiers. De eerste sperwer hebben we ook alweer gezien, een mooie roofvogel maar levensgevaarlijk voor de kleine vogels. U denk nu vast dat ik ineens een vogelaar ben geworden, maar niets is minder waar hoor, ik vind ze wel leuk, maar verder zie ik ze liever vliegen. Al moet ik wel zeggen dat ik wel op kom voor vogels en vlinders hoor, ik probeer ze altijd te beschermen voor gevaarlijke dingen, zoals katten, rovers en andere gevaarlijke situaties. Vogels zijn net zo vrij als vlinders, maar vaak zie je dat ze met al dat speelse gefladder even de gevaren niet zien en voor je het weet moet je ze weer oplappen, want zo ben ik dan ook wel weer. Ondertussen ben ik maar begonnen met het weghalen van de pindas en vetbollen, de winter hebben de fladderaars weer overleeft, nu de zomer nog.