We reldberoemd

Beroemd zijn, nee niet zoals Bill Gates of Elvis maar gewoon een bekend gezicht op straat, soms is dat handig, soms is dat lastig. Ik kan in heel veel gebouwen gratis naar binnen, orkesten, optredens enz., het kost me geen bal! Een hapje hier en een slokje daar, ik krijg het vaak voor noppes. Avondje wokken, stappen of uitgaan? Geen punt, meestal is het gratis. Maar als ik bij de belasting kom, waar ik meestal uit de buurt blijf, dan maakt je kop geen bal uit en moeten er gewoon ballen op tafel komen. Nog een nadeel is dat als je even stiekem in je neus peutert en iemand ziet het, je dan binnen een dag dat van iedereen krijgt te horen. Ik heb een onstuimig privéleven en dat is dan weer heel raar, iedereen weet dat maar niemand spreekt me er op aan, zou het verlegenheid zijn? Als ik ergens ben geweest, op visite, winkel of waar dan ook, men weet het, ze zien of je auto of ze hebben je zelf zien wandelen, geen stap zonder op te vallen. Is dat lastig? Welnee, je went er aan en het is eigenlijk ook doodnormaal. Voor mij zijn de beroemdheden de mensen die niet opvallen, zoals bijvoorbeeld onze Annie van maar liefst tachtig jaar die nog als een jonge blom her en der vrijwilligerswerk doet. Je kunt de krant niet openslaan, ook deze niet, en je ziet ze wel ergens in een onopvallend hoekje bezig met een goed doel. Toppie zo’n vrouw, daar zouden er meer van moeten zijn, de Hoogvlietse Florence Nightingale maar dan minder welgesteld, een pracht vrouw die alles zwijgend doet en niet bedelt om een gunst. Ze heeft een Koninklijke onderscheiding, dat wel natuurlijk en ook volkomen terecht! Mijn kop staat ook elke week in de krant, sommigen genieten daar van, anderen zien liever George Cloony. Eigenlijk zou Annie eens breed uitgemeten op de Euromast moeten prijken, als symbool voor liefde en zorgzaamheid. Het ergste wat mij kon overkomen was wel dat ik haar verjaardag ben vergeten, ik kan mijn hoed er wel bij opeten, ware het niet dat ik geen hoed heb. Heel dom van me, ik woon nota bene in dezelfde straat als zij! Dus lieve Annie, ik was je wel vergeten maar niet vergeten, snap je? Ik heb het ook aan mijn jootje doorgegeven, dus volgend jaar zal ik het niet vergeten, zij is immers mijn wandelende agenda. Al met al een hoop over beroemd zijn en ach, wat is beroemd? Willem de Zwijger  zweeg en was beroemd, Willen van Oranje zei iets wat hij niet zei en werd toch beroemd, maar hartstikke dood, dus hoe relatief is beroemd zijn. Laat mij maar gewoon mijn columns en krantenartikelen schrijven, je blijft er lekker gewoon van, al wordt je wel beroemd, maar ach, wat geeft het, later als ik groot ben leg ik het iedereen wel eens uit, als ik in de vergetelheid ergens achter geraniums zit of Annie ga helpen met goede doelen.