De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 20

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Senseo

Elke week een column, elke week aan mijn duim sabbelen, soms lijkt het wel traditie, soms sleur. Toch is het elke week weer leuk om in de krant je kop te zien, mijn kleinkids liggen in de gang bij de brievenbus opa al op te zoeken. Nee, niet dat mijn kop nou zo markant is, het is maar een krijgertje, mijn moeder had er toevallig nog een over en die zette ze op mij. Maar ja, na al die columns, het zijn er ongeveer 900 in de kranten, inclusief die waar ik honderd jaar geleden voor schreef, een aantal van pakweg 20 op de radio en een tiental voor anderen, zoals clubs en verenigingen, dus ik zit tegen de duizend epistels aan. En dan komt er een moment dat je niet meer weet waar je het over moet hebben en dat is nu, want ik weet niks! Maar ja, ik geef niet op, want opgeven doe ik zelden of nooit. Ik kom nog uit een leven en beroep waar opgeven catastrofaal was, dus doorgaan is mijn motto. Maar ja, waar moet je het dan over hebben, u verwacht als lezer natuurlijk weer iets leesbaars van me. Ik zou u kunnen vertellen dat we na tien jaar Senseo koffie weer terug zijn gegaan op een ‘normale’ koffiezetter, die tevens bonen maalt, omdat dat goedkoper is, maar die hebben we na een dag of twee alweer in de hoek gegooid omdat het in vergelijking met Senseo net uilenzeik is, maar wat kan u dat schelen? Ook kan ik vertellen dat onze jongste zoon vandaag, voor u gisteren, zijn autorijbewijs heeft gehaald, maar ook daar zult u de blommetjes niet voor buiten zetten. Dat ik samen met mijn jootje een afdruiprekje van Zweedse komaf met een imbussleuteltje binnen vijf uren in elkaar heb gezet zal u eveneens worst wezen. En dat mijn jootje in minirokje de partytent in elkaar zette en dat ik daar natuurlijk foto’s van maakte, kan u ook vast niet bekoren. Tja, waar kan ik het dan over hebben? Gelukkig komt de zomer er aan, tenminste dat hopen we, want ik wil wel eens zon zien en die partytent, waar we er inmiddels al twee van hebben, gaan gebruiken. O, ja, er is wel wereldnieuws! Ik heb in mijn kantoor-keuken nieuw behang gekregen, een soort stal-muurstenen, net echt en ik voel me helemaal agrariër nu. Nu nog een paar paarden of koeien en ik zit op rozen, hoewel, die prikken weer en dat is niet fijn. Maar ach, dan maar geen column, ik weet gewoon niks. Soms zijn dingen niet mogelijk, daar zal ik aan moeten geloven. Wel zie ik soms dat onmogelijke dingen elders wel mogelijk zijn. Nederland heeft tot september nodig om verkiezingen te organiseren, de Grieken kunnen dat in vier weken regelen, zouden die Grieken dan toch slimmer zijn? Ach welnee, in Nederland denken we gewoon langer na, nee niet beter, ik zei langer! Ik beloof u dat ik volgende week weer een column maak voor u, tot dan!

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org