Piet paniek

Wat is oud? Een fiets van 20 jaar is eigenlijk wel een oud brikkie, maar een huis van die leeftijd is nog best wel jong. Een eikenboom die 150 jaar oud is kan nog jaren mee, maar geen mens haalt die leeftijd. Zo ook met je computer van 30 jaar, dat is antiek, maar een deerntje van dertig komt net kijken. Vandaag belde er een oud collega uit mijn vorige leven, toen ik nog in de lift zat, letterlijk wel te verstaan. Ik was voor ik hier bij de krant lettersorteerder werd meer dan een kwart eeuw liftmonteur, ik repareerde onwillige op- en neergaanders, het liefst als anderen er niet uit konden komen, de storing bedoel ik dan. Die collega was een stuk ouder dan ik, hij stond bij onze firma bekend als ‘Piet paniek’, omdat hij als er een liftstoring met opgesloten passagiers was, hij met zwaailicht en toeters alsmede een blik op ‘rot op ik kom er aan’ ter plekke ging, vaak was het probleem dan al opgelost, maar het ging hem om prestatie van het snelle aanwezig zijn. Ja, ik scheurde ook door het ganse land om her en der printjes, draadjes en veiligheidscontacten, die onwillig waren, op te sporen en te herstellen. Piet belde me zomaar, hij had me gevonden op het internet, en dat terwijl ik niet eens op antisociale media rondhang. Hij is bijna 80 maar nog net zo gek als toen, die blijft kind tot hij net zo oud is als bovenomschreven eikenboom. Gelukkig ben ik een heel stuk jonger, maar hoop wel zijn leeftijd ver te overtreffen, want ik heb nog zoveel plannen, daar moet ik nog zeker 200 jaar voor leven om ze ten uitvoer te brengen. Grappig genoeg is hij nog steeds bezeten van techniek en hoe kan het anders, gek op computers. Hij springt bij als vrijwilliger in een bejaardentehuis, zelf woont hij er niet, maar hij heeft hele kuddes bejaarden, waarvan er velen jonger zijn dan hij, aan de pc geholpen en is nu met een project bezig; ‘aaipotten’ voor ouderen. In plaats van rustig aan een bingotje te doen of een kaartje leggen zitten nu de bejaarden op een schermpje te poetsen omdat Piet ze zo gek heeft gekregen. Maar ja, alles moet toch kunnen, waarom zou je op wat rijpere leeftijd ineens niet meer mogen genieten van de dingen waar je heel je leven van genoot? Ik zie het al gebeuren, loop ik heel mijn leven op slippers en kleding die lekker zit, moet je ineens in rusthuis ‘De Laatste Snik’ een oubollig pak aan met stoffige schoenen en leren klaverjassen! Maar ja, ooit, wellicht over honderd jaar, ga ook ik, net als iedereen, welke geaardheid je ook hebt, priesters in heilige aarde, homo’s in pootaarde, lesbiennes in potaarde en ik gewoon in de bagger. Maar ik wacht daar nog wel een poosje mee hoor!