Paal 100
 

Er bestaan dorpen en gehuchten waar je blij mag zijn als er een lantarenpaal binnen een kilometer te vinden is, maar bij ons in de straat zijn er gelukkig voldoende. Nou weet ik, omdat ik mijn halve leven in de elektronica mijn sporen verdiende, toevallig dat de techniek in zo’n lichtpaal ongeveer gelijk staat aan die van een zaklamp, er zit alleen een relais extra in. Toch zijn in die 15 jaar, dat we hier nu wonen, al tientallen ‘monteurs’ te plekke geweest om het licht te zien. Veelvuldig doet onze paal, nummer 100, het niet en dan gaat de paal aan de overzijde uit solidariteit ook maar niet branden. Tja, een paar draadjes, een zekeringetje en een magneetschakelaartje, het is ook wel enorm ingewikkeld hoor! Kisten vol meetapparatuur hebben ze er bij gesleept en fronsende wenkbrauwen verrieden de grote zorgen van de monteurs. Geeft dit nu aan dat de palen niet meer de palen waren die ze waren, of geeft het iets aan over de kwaliteit van de monteurs? Misschien begrijpen ze een aaipotje beter dan een simpele lantarenpaal? Maar goed, ze zoeken pas 15 jaar naar het probleem, dus wat zeur ik toch… Toch jeuken mijn handen, ik kon liften repareren waar duizenden relais inzaten of tientallen printjes met bergen elektronica. Slechts één bezoekje was nodig om alles weer definitief aan de praat te brengen. Soms… zou ik ’s nachts wel eens stiekem naar die paal willen sluipen met een punttangetje en een schroevendraaier om het klusje even te klaren, maar ja, het mag niet he? Maar over paal gesproken, mij jootje is weer super actief in de tuin en kweekt tegenwoordig komkommers! Haar kas staat vol groenten en buiten de kas ook nog fruit. De augurken doen het ook prima en de frambozen zijn heerlijk op ijs met slagroom. Maar ja, de tuin is inmiddels meer dan vol dus ze zal het wat rustiger aan moeten gaan doen. Met wat geluk kunnen we hooguit nog wat madeliefjes kwijt. Een van onze vogelhuisjes is ook voor langere tijd verhuurt aan een bosje hommels. Een heel nest zit er in en de diertjes vliegen af en aan, best een mooi gezicht. Ik heb met gevaar voor eigen leven er foto’s van gemaakt, wat zijn ze lief van dichtbij! De koolmeesjes die er normaal broeden, hebben nu de intrek genomen in een riante woning aan de andere kant van de tuin. Woningnood voor vogels en ander gevleugelde hebben we hier niet, sterker nog, er is zelfs leegstand, het lijkt wel de echte wereld. Als nu de zomer ook nog eens komt dan is het helemaal mooi, lekker een beetje genieten van al het fraais en eventueel prehistorisch bakken en braden, met de barbecue en bij het licht van onze eigen paal in de tuin, met drie lantarens die het altijd doen!