De Columnist

Jan Koopmans

 


Klik hier voor al Jan's oneliners

Jan's stukkie
Week 30

eerdere columns:
    Weekblad Hoogvliet
    Maaspost
    Radio
    Overige

 

Gemoedelijkheid

Dat bedoel ik nou, ik klaag vorige week over het weer en hoppa, daar komt de zon, ziet u nu hoe het werkt? Natuurlijk gaan we straks ook weer over die zon klagen, want we zijn en blijven Hollanders he, al ben ik wel een nepper want een Fries komt uit het ‘Bolland’, dat ligt een stuk hoger. Inmiddels begint het hier al behoorlijk warm te worden, dus het klaagniveau stijgt gestaag. Ik zag op internet dat de pollen weer toenemen, dus voor hooikoortspatiënten is het geen lolletje. Ik noem het ‘dikkelucht’ als dat heerst, want zo voelt het ook. Maar goed, ik heb de airco uit voorzorg al doorgesmeerd en die staat klaar om op te starten als het boven de 33 graden is, want daarna val ik stil, dan worden mijn armen zwaar, mijn hoofd nog zwaarder en de benen zullen we het maar niet over hebben, kortom, ik loop dan echt de marathon niet meer. Zou er eigenlijk wel een land bestaan waar het klimaat altijd goed is? Het kuddevolk trekt vaak op vakantie naar warme landen, maar wat zijn warme landen eigenlijk? ‘Daar is meer zon’ hoor ik wel eens, maar dat is onzin, de zon schijnt overal op aarde, alleen zit er hier en daar wel eens een wolkje voor. Ach, klagen hoort bij ons, we menen het niet zo. Ik keek afgelopen week naar ‘Alleman’, een film van Haanstra. Deze is tientallen jaren geleden gemaakt, het geeft een prachtig beeld van hoe we in negatieve zin zijn veranderd. De gemoedelijkheid straalt er af, gemoedelijkheid die tegenwoordig alleen nog maar in films voorkomt. Wat toen allemaal kon is nu verboden of bij wet anders geregeld. Toen deden agenten nog mee aan feestjes, ze konden nog lachen, heel anders dan nu, als ze nu een keertje lachen krijgen ze een berisping omdat ze niet streng genoeg zijn. Zwemmen in een kanaal en op de voorbij varende schepen even uitrusten, daar ga je nu het gevang voor in. Roken in een kroeg, waar ooit het roken juist de hoofdmoot was, kon toen nog, zelfs door de dorpsdiender, nu hang je meteen aan de hoogste boom. Tja, het waren andere tijden, je mocht met je rokende Ford of Opel met 160 of meer per uur over snelwegen scheuren waar nog niet eens vangrails was, de rook en uitlaatgassen waren niet belangrijk. Nu gebruikt je auto tien keer minder brandstof, is technisch veel veiliger en overal zijn keurige vangrail, maar van de  ‘groenen’ moet je nu stapvoets rijden, dat zal wel zijn omdat je dan langer op de weg bent en dus toch nog die ouderwetse vervuiling meebrengt. Dat waren nog eens tijden, er mocht ook niet veel hoor, maar wel kon toen alles, tegenwoordig is het andersom; er kan veel, maar niks mag.

Jan Koopmans  

TERUG





Stichting Hoogvliet Digitaal
www.hoogvliet.org