Brugwachter

Soms word ik bevangen door een vlaag van nostalgie en blik ik terug op mijn onbezorgde jeugd. Een periode in mijn leven waarin de Spijkenisserbrug nog mijn vriend was en niet de reden van een voortdurende bron van ergernis en naderend hartinfarct. Wie over de brug der zuchten rijdt ziet aan zowel Hoogvlietse als Spijkenisser zijde twee oude huisjes staan. In elk woonde een vriendje. Op de School met den Bijbel aan de Mosoelstraat en later na de verhuizing op de Westpunt zat ik in de 5e en 6e  bij Arie de Haan en Wimpie Scherpenisse in de klas. Hun vaders waren brugwachter van de Spijkenisserbrug, de oude brug wel te verstaan. Hiervan staan langs de Oude Maas alleen nog de smalle groene ijzeren entreepoorten overeind. Heb er een geweldige jeugd beleefd; sleutelen en stiekem rijden op bromfietsen op mijn elfde met Arie en Theo Hofman en verstoppertje gespeeld met die ‘rooie vuurtoren’ zoals roodharige Wim Scherpenisse werd genoemd.  Als ik nu weer eens met de auto voor de slagbomen stilsta omdat die ijzeren fallus weer eens een stalen erectie krijgt en voor een roeiboot omhoog moet, dan vloek ik niet maar kijk ik vol weemoed naar mijn jeugd, naar die twee prachtige huisjes van de oude brugwachters.