Ik weet niet hoe het dinsdag tegen Duitsland is verlopen voor de ploeg van Guus Hiddink maar ik vrees het ergste en dat het geluk Guus in de steek heeft gelaten ofwel dat Duitsland nu in de finale staat. Waarom ik niet weet of Zuid-Korea wel of niet heeft verloren? U denkt nu misschien dat ik er een paar dagen tussenuit bent geweest, in de gevangenis hebt gezeten of even van deze planeet ben geweest maar ik kan u zo uit de droom helpen. Ik schrijf deze column altijd op zondagavond omdat maandagmiddag de tekst bij de zetter binnen moet zijn en zo weet ik dus niet of het Guus is gelukt de Duitsers terug te sturen naar achter het sportieve muurtje, want de echte muur is allang weggehaald. Steen voor steen afgebroken om weer netjes opgemetseld te worden tussen Israel en Palestina. En dat is in één woord geweldig want zo zal het in de toekomst gebeuren dat de beste voetballers ter wereld straks uit die twee landen gaan komen. Kijk maar naar onze oosterburen die er altijd bij zijn als er ergens op de wereld een belangrijk voetbaltoernooi gehouden wordt en kijk maar naar Coen Moulijn die voetballen heeft geleerd door jarenlang een balletje te trappen tegen een muurtje op het Rotterdamse Ericaplein. Over muren en obstakels gesproken, het lijkt wel of de LPF een steeds hogere schutting om hun zo geroemde openheid aan het plaatsen is. Eén ding is echter wel door de dikke muur van de Club van Herben heengedrongen namelijk het 'nee' van de weledel gestrenge hooggeplaatste en flink over de grenzen van zijn eigen ego groeiende Meester Spong tegen een mogelijke ministerpost. 'Voor iets meer dan een ton (euro's wel te verstaan!!) doe ik het niet, ik ben een levensgenieter en die hebben meer geld nodig' aldus de zichzelf hiermee als officiële zakkenvuller bestempelende advocaat. Het vreemde is dat hij hierdoor een stuk hoger in mijn achting stijgt. Hij (ik kan er niets aan doen dat 'Hij' hier met een hoofdletter geschreven staat. Ik vergelijk hem zeker niet met de Heer maar 'Hij' staat aan het begin van een nieuwe zin, vandaar en dus geenszins persoonsverheerlijking!) is tenminste duidelijk in waar het uiteindelijk bij hem allemaal draait, gewoon ordinair geld en dus zeker geen enkele vorm van interesse in de maatschappij en de LPF kiezers. Je kunt veel van Spong zeggen maar niet dat het een draaikont is dus die woorden neem ik terug. Over draaikonten gesproken, ik keer maar weer vlug terug naar mijn onderwerp, het verfrissende voetbal van Guus en de zijnen. Of het Guus nu wel is gelukt of niet doet niet ter zake. Feit is dat Guus naar huus moet komen. Guus is nodig in het ver achter op de rest van de wereld achtergeraakte voormalige voetbalnatie. Hiddink zou voor PSV hebben gekozen. Jammer ik zou hem heel graag als bondscoach zien. Met Guus moet het een 'appeltje-eitje' zijn om door de voorselectie van het EK te komen. Met Guus wordt het weer leuk om voor de buis te zitten en naar voetbal te kijken. Zonder Guus is het een verloren zaak. Ik stel daarom voor om het Paleis op de Dam nu eens eindelijk te voorzien van een echte naam en voortaan het Guus Paleis te noemen. Dat stadion in Amsterdam waar geen grasspriet wilt groeien noemen we Hiddink Park omdat het gras aan de andere kant nu eenmaal altijd groener is. En ook in de Achterhoek hebben ze Guus hard nodig. Daar immers zuipen ze zich na alle successen van hun streekgenoot nu te pletter en zijn ze hard op zoek naar zijn welbekende Achterhoekse nuchterheid. Met Guus is er een nieuwe held opgestaan. In Korea willen ze hem als president, wij wellicht als kopman van een nieuwe politieke partij de LGG ofwel de Lijst Guus Geluk, want zonder geluk vaart niemand wel, zelfs onze eigen Guus niet!
Joop van der Hor |