nummer 186
Het nieuwe zoenen


Vroeger toen ik nog kleiner was dan nu kwamen mijn twee oude tante's om de week bij ons thuis op visite. Zowel tante Anna als tante Marie gaven je dan een lekkere pakkerd, althans dat vonden zij! Zelf was ik als zesjarige niet zo dol op die kleffe zoenen waarbij ook nog eens de harde stoppelharen in je gezichtje prikten. Ja ik had tante's met baarden. Op alle drie de onderkinnen groeiden er een paar van die keiharde cactusprikkels die je bijkans het vel van je gezicht afschaafden. De beloning was er overigens wel naar. Van beiden kreeg je een bokkepootje of mokkastengel die ze bij Ter Meulen in Rotterdam kochten. En natuurlijk werd de spaarpot in ruil voor nog zo'n prikzoen stevig gespekt met een paar stuivers, een dubbeltje of soms zelfs een kwartje! Ik had nog een andere tante van vaders kant. Tante Toos was veruit mijn favoriete tante. Ze woonde in Pendrecht en kwam elke donderdag met bus 62 naar Hoogvliet. Ik liep haar dan tegemoet. Haar tas zat altijd vol met lekkers. Ik vond tante Toos heel erg tof maar kreeg het ook vaak goed benauwd van haar. Ze drukte mijn onschuldig jongensgezichtje ter begroeting altijd stevig tussen haar kolossale boezem. Ik smoorde bijkans en had soms minutenlang nodig om van die poging tot kindermoord weer bij te komen. Tante Toos zoende bovendien heel erg nat. De twee klapzoenen werden veelal voorzien van een behoorlijke hoeveelheid mondvocht en de geur hiervan leek in het geheel niet op de door haar zo geroemde rozen. 'Ik heb gedroomd dat mijn kont een roosje was en dat jij eraan lag te ruiken' zei ze dan om vervolgens naar mijn van afschuw verwrongen gezichtje te kijken en het uit te gieren van de pret. Tante Toos had namelijk geen kontje maar een gigantische batterij. Als ze 's zomers op het strand ging liggen in haar roodwit gestreepte badpak dan kon de rest van de familie gemakkelijk in de schaduw van haar bilpartij zitten. Elke week vertelde ze van de kont en het roosje en elke week keek ik haar walgend aan, maar o wee als ze het een keertje oversloeg want dan vroeg ik aan tante Toos of ze misschien nog van me had gedroomd! Zoenen is behalve een uiting van overdreven liefde van oude tante's aan hun lieve kleine neefje vooral ook een vorm van begroeten of gedag zeggen. Zo geven mensen elkaar twee of drie zoenen op de wang als ze elkaar zien. Het gekke is dat collega's dit onder elkaar ook doen en heus niet alleen bij de krant, de politie of de van PTT tot TGP omdoopte tante Post. Maar natuurlijk niet op het werk. Bij een gezellig collega-uitje zoenen ze elkaar bij het naar huis gaan bijkans plat maar de andere ochtend is het weer een gewoon 'goedemorgen' met hoofdknik. Raar eigenlijk want het zou er zoveel gezelliger op worden als je het andersom zou doen. Een paar weken geleden werd ik zelf ook plat gezoend maar dan door een groep Roemeense voetballers die in Rotterdam te gast waren en een heerlijke tijd hadden beleefd. Het deed me weer denken aan de tijd van de zoenen van tante Marie met haar stoppels op de kin. Maar de laatste tijd lijkt er een beetje de klad in het zoenen te komen en daar maak ik me een beetje zorgen om. Ik was laatst op de trouwerij van mijn neef Patrick Roos en zijn mooie bruid Tamara. Bij aankomst werd daar door een toenemend aantal bruiloftsgasten niet gezoend maar 'gewangt' Ik zag hoe dames elkaar de wang toekeerden en heus niet om als een goed Christen na een beuk op de bek de andere wang ook maar toe te keren, nee er werd alleen maar met de wang tegen de andere wang gewreven. De bij kussen toch als favoriet toegeschreven lichaamsdelen de mond en lip kwamen niet aan bod. Bijkomend voordeel is overigens wel dat je geen lippenstift meer van je wang hoeft af te vegen maar nadeel is wel de make-up poeder die bij het 'wangen' los raakt en als roos op je schouders van je zwarte pak komt te liggen. Oke, het aantal koortslippen neemt hierdoor af. Je ziet alleen stepper Nico Stoop daar nog mee lopen en de kassiere van de Aldimarkt (zouden die twee soms????) maar andere voordelen kan ik me nauwelijks bedenken. Ik maak me dus ernstig zorgen om dat nieuwe soort begroeten. Daarom heb ik hier dé oplossing; als het nou teveel gevraagd is om drie kussen op de wangen te geven dan tong je toch gewoon één keertje. Gaat een stuk vlugger en is wel zo smakelijk. Alleen bij oude tante met je een beetje uitkijken voor het kwijl uit hun mondhoek!

Joop van der Hor