nummer 199
Wet van Murphy



U hebt wel gehoord van de Wegenverkeerswet, de Arbeidstijdenwet en de Visserijwet maar nog nooit van de Wet van Murpy? U weet niet wie Murphy is of was en hebt hooguit die naam op een flesje amberrood Iers bier zien staan. Welnu Murphy staat voor een hele reeks aan tegenslag waar maar geen einde aan lijkt te komen. Je kent dat vast wel; je verslaapt je en mist daardoor je bus waarna je natuurlijk ook niet de aansluiting haalt van je trein. Op het station aangekomen blijkt dat je je abonnement thuis in de zak van je andere jas hebt laten zitten en natuurlijk wordt je die dag voor het eerst in twee jaar door een met een verkeerde been uit bed gestapte NS employee gecontroleerd en bekeurd. Op de zaak zit je baas boos te wachten omdat die belangrijke afspraak niet langer kon wachten en is weggegaan, natuurlijk met het niet ondertekende contract weer onder de arm. Je wilt je excuus aanbieden en met de uitgestoken hand gooi je de koffiepot om over de broek van je baas. Je wilt hem helpen en gaat op je knieën zitten vlak voor je baas en dept met een tissue zijn met koffie doordrenkt nat kruis af als net zijn secretaresse binnenkomt. Vanaf dat moment weet iedereen in het kantoor dat je vanmorgen actief was in the oral office. De andere morgen staan er roze pantoffeltjes onder je bureau. Als de Wet van Murphy eenmaal in werking is getreden is deze nagenoeg niet meer te stoppen. Dat ondervond de organisatie van de New Yorksteppers drie weken geleden ook en nog steeds is Murphy actief en heel moeilijk te keren! Alles voor de grote trip per KLM-superstep van Washington naar New York leek in orde te zijn. Leek, want het is nu nog maar de vraag of de 29 uit deze regio afkomstige steppers en verzorgers vrijdag 4 oktober in het vliegtuig stappen. De tickets zijn betaald, de hotels en campings zijn besproken, de fietsen en steps staan reeds klaar in Washington en ook de rode dubbeldekker is met een schip van de Atlantic Container Line bezig aan de laatste zeemiles alvorens aan te meren in de haven van New York. Zelfs de kleding van de hoofdsponsor JOMA is op tijd binnen gekomen. Wat is er dan mis? Van alles! De dubbeldekbus is namelijk niet te verzekeren. Het vehikel is op en top in orde dankzij Toyota Goosens, volledig APK gekeurd en voorzien van een WA verzekering met Europadekking. Maar Amerika is Europa niet. Niemand die het risico aandurft om de bekende Kwekelbus uit Hellevoetsluis te verzekeren, en dat terwijl deze straks met 20 km/u achter de steppers aan moet rijden en een echte beroepschauffeur van Connexxion het ding bestuurt. Oké toegegeven die verzekering had wel wat eerder afgeregeld kunnen worden (maar een verzekeringsagent heeft zitten snurken) en die chauffeur is Ad Huijgen uit Spijkenisse maar dat weten die Yankees niet. Ad rijdt al 22 jaar schadevrij en heeft ook geen strafblad dus daar kan het ook niet aan liggen. Waar ligt het dan wel aan? Waarom kan de bus niet verzekerd worden, waarom kan de bus en lading bestaande uit slaapzakken, luchtbedden, keukengerei en tenten straks niet door de douane? Waarom? Omdat Murphy bezig is. De Murphy's willen stempels, en brieven, cognossementen en ATA carnetten. En als we die dan eindelijk hebben met de welwillende hulp van medewerkers van de Kamer van Koophandel, KLM, ACL en het Consulaat dan komen er weer andere, nieuwe problemen om de hoek kijken. Ik weet niet waar die Amerikanen bang voor zijn. We gooien de twee steps echt niet boven New York uit het vliegtuig in één of ander flatgebouw. We komen om te steppen voor de Doe een Wens stichting. Promotie voor een prachtig goed doel en het inzamelen van geld en nieuwe donateurs om wensen van kinderen in de leeftijd van 3 tot en met 18 jaar die lijden aan een levensbedreigende ziekte te verwezenlijken, om ze nog tenminste een 1 hele mooie dag in hun korte leventje te bezorgen. Maar nee hoor, ambtelijk geneuzel, onnavolgbare regeltjes en onwillige ambtenaren staan dit wellicht in de weg. Wilt u weten hoe het is afgelopen? Of al die positieve mensen die voor ons bezig zijn om Murphy's Law te doorbreken daarin geslaagd zijn en wilt u weten of we uiteindelijk toch zijn vertrokken? Kijk op http://www.steppennaarnewyork.nl want op dit moment weet ik het als organisator, stepper en eenvoudig mens ook niet!

Joop van der Hor