Zondagavond onderweg naar huis van Luxemburg naar Spijkenisse hoorde ik bij het overschrijden van de landsgrens op het Radio Rijnmondnieuws dat er een flinke explosie vele slachtoffers had gemaakt in een Haagse volksbuurt, bij een scheepswerf in Pernis een zeesleper was uitgebrand en zich tal van ernstige aanrijdingen en een schietpartij hadden voorgedaan in Rotterdam. Wat een schril contrast met waar ik zojuist vandaan kwam. Ik mocht met mijn klaverjasmaatjes weer eens een weekendje weg en na Londen, Parijs, Brussel en Gent was het nu de beurt aan het Groot Hertogdom Luxemburg. Voor een habbekrats met Krasreizen naar het Hilton hotel. Vanaf de 16e verdieping had ik een prachtig uitzicht over een tot aan de horizon reikende groene zee van naald en loofbomen, slechts onderbroken door een piepklein dorp van hooguit 25 huizen, een kerk, drie kroegen en een ruïne. Drie dagen verlost van de baas, de afwas en het scheerapparaat. Even helemaal van de wereld lekker op Neanderthalerniveau praten met Adje de buschauffeur, Eneco Piet, Ger de bouwvakker en Huib van deze krant. Mijn kleine broertje bleef dit keer thuis want hij kon geen vrij krijgen. En als u nu misschien denk dat wij alleen maar op terrasjes hebben zitten kijken naar het Luxemburgse natuurschoon op twee benen in minirok en strak T-shirtje dan heeft u het mis! We hebben heuvels beklommen, de Kazematten doorgekropen, het chateau van Larochette bezocht, in de kabelbaan hoog boven Vianden doodsangsten uitgestaan en gegeten in een Chinees restaurant waar Frans-Duits sprekende Vietnamese obers het door een Cambodjaanse kok bereidde Thaise eten serveerden. En denk niet dat we in de gezellige kroegjes het makkelijk hebben gehad. Alle moeilijke vraagstukken waar wereldleiders niet uitkomen werden door ons na het ledigen van ettelijke pullen Diekirchbier moeiteloos opgelost. Kortom, niks ontspannen vakantietripje maar keihard werken! En hoewel ik een heerlijk groot kingsize tweepersoonsbed in het Hilton had was ik de andere dag gebroken. Ik heb werkelijk nog nooit zo slecht geslapen! Ik deelde de kamer én dus ook het bed met Ad Huijgen. Ad is beslist geen Gordon of Ronnie Tober type. Hij is zo hetero als het maar zijn kan dat kan ik u verzekeren. En als Ad slaapt dan droomt hij echt niet van het besturen van de bus Spijkenisse - Hellevoetsluis maar van mooie vrouwen. Zaterdagnacht heb ik hem zes keer van mij af moeten duwen. Hij noemde me 'lekker ding' en probeerde me in zijn slaap te kussen. Ook slaan hielp niet want dat vond hij kennelijk prettig zodat ik uiteindelijk maar met kussen en dekbed in de badkuip ben gaan slapen met de deur op slot. Een weekendje stappen met je klaverjasmaten is echt geen pretje dat kan ik u verzekeren! Maar behalve de nachtelijke escapades van Adje is er niets in Luxemburg afgelopen weekend gebeurd, werkelijk helemaal noppes, nada, nakkes, niets! Volgens mij gebeurt er uberhaupt helemaal niets in Luxemburg. Wel hoorden we de hele zaterdag sirenes en zagen we de brandweer rondjes rijden maar het enige vuur dat ik heb kunnen ontdekken was het vuur dat we uit onze eigen sloffen liepen bij het doorkruisen van het dodelijk saaie centrum op zoek naar enig vertier. We hadden overigens geluk want er was kermis in Luxemburg-stad. We hebben enorm genoten van de drie fritestenten, de draaimolen, de nougat en pindaboer en niet te vergeten de suikerspinkraam. Zelfs in Tinte of Vierpolders hebben ze een grotere kermis dan in de hoofdstad van het Groot Hertogdom. In het plaatsje Ermsdorf heb ik nog wat jeugdsentiment proberen op te halen maar de camping waar ik als 19-jarige wilde nachten beleefde was verdwenen, de bakker waar ik 's morgens warme broodjes haalde gesloten en het enige café in het dorp dichtgetimmerd. Ik klaag steen en been over mijn woonstad Spijkenisse. Dat daar weinig leuks te doen is en het een slaapstad is. Na mijn trip naar Luxemburg zal ik dat nooit meer doen. Ik beloof burgemeester Broekhuis dat ik morgen een sticker voor op mijn auto koop met de tekst 'I love Spijkenisse'. Want na een bezoek aan Luxemburg is Spijkenisse een wereldstad!
Joop van der Hor |