Wat krijg je als 450 politieagenten, 900 van de kou verkleumde handen met daaraan 4500 vingers, 940 bekeuringen en een uiterst tevreden burgemeester Opstelten en politiebaas Aad Meijboom bij elkaar optelt? Inderdaad, een blauwe verrassing! De kranten stonden er afgelopen week vol van. Zelfs Trouw en de Volkskrant schreven erover en op verreweg de meeste televisie- en radiozenders werd er ruim aandacht aan besteed. Maar was al die politiepoeha eigenlijk wel nodig? Had het niet een onsje minder gekund? Waarom zoveel extra politietoezicht op een normale doordeweekse dag? Hadden die dienders niet beter gewoon boeven kunnen gaan vangen in plaats van achter een boom te gaan staan om die automobilist te pakken die maar een paar kilometertjes te hard reed? Waarom die 21 spijbelaartjes met zoveel machtsvertoon oppakken en in een politiebusje terug naar school brengen? En waarom die 200 zwartrijders in trein en metro een prent geven? Lullig hé om kluisjes en tassen van scholieren om te keren op zoek naar dat ene gevonden vlindermesje en om die arme hardwerkende cafébazen zo streng aan te pakken omdat ze niet over een vergunning beschikken of bier verkopen aan een 14-jarige. Nou eerlijk gezegd vind ik dat helemaal niet lullig maar juist heel erg goed. Het is juist heel belangrijk dat er een krachtig signaal vanuit de korpsleiding van de politie Rotterdam Rijnmond wordt afgegeven dat het niet langer getolereerd wordt dat op grote schaal de verkeersregels aan de laars worden gelapt, zwart wordt gereden in het openbaar vervoer waar anderen peperdure abonnementen en strippenkaarten moeten betalen en drugs en wapengebruik als een niet meer uit onze samenleving weg te denken vanzelfsprekendheid is. Ook ik rij wel eens te hard of zet mijn auto met twee wielen op het trottoir. Ook ik heb er de pest in als dan later een fikse bekeuring in de brievenbus valt. Maar het is niet de politie of de parkeerwachter die daar de schuld van is. Ik ben de sufferd die de overtreding heeft gemaakt. En als de handhavers der wet steevast de andere kant op blijven kijken rij ik wellicht een volgende keer nog een paar kilometertjes harder tot misschien wel 70 kilometer per uur door een straat binnen de bebouwde kom waarin een basisschool is gevestigd of ik zet alle vier de wielen op de stoep vlak voor een branduitgang van een bejaardenhuis. Als we niet gecorrigeerd worden komt het beest in de mens boven, althans dat risico lopen we. Waarom zouden we anders politie hebben, controleurs in de metro, parkeerwachters en scheidsrechters in de sport? Nee, af en toe is het een goede zaak dat er een actie als de Blauwe Verrassing wordt gehouden om ons weer eens wakker te schudden of aan het denken te zetten. 'Waarom doen jullie dat niet elke dag?' zo vroegen voorbijgangers vorige week aan de dienders op winkelcentrum Zuidplein. 'Omdat we daarvoor niet genoeg mensen hebben mevrouw' antwoordde een politieagente. Mis! Verkeerd antwoord! U gaat niet langs af en ontvangt geen 200 euro! Er is genoeg politie in de Rijnmond. Het gaat er om wat wij als burger zelf aan een veilige woonomgeving bijdragen. Niet uit het raampje kijken als de metro ondergronds rijdt en binnen wordt een jong meisje door een groepje jongeren lastig gevallen of een oude vrouw van haar tas beroofd. Deel drie tikken uit, bel 112. Zelfs Zeeuwen en Staphorsters in klederdracht beschikken over een mobieltje. Help elkaar, doe wat. Kijk niet de andere kant op want het volgende slachtoffer ben jij! Ik ben voorstander van een dergelijke acties maar het moet wel een verrassing blijven en niet iets structureels. Geen politiestaat en ook geen zero tolerance, dat past niet bij onze cultuur.
Joop van der Hor |