nummer 319
Ik wil weer een Anja    

Ik heb wat met kleine vrouwtjes. Ik ben een fan van burgemeester De Sutter van Rozenburg en helemaal gek van zangeres Toni Braxton. En ook mijn vrouw Gina en mijn beste vriendin Carla hebben de lengte van een twee centimeter te lange Pygmee. Mijn schoonmoeder die ik aanbad was net zo lang als een dropveter en mijn allereerste vriendinnetje was zo klein dat ik bij het zoenen op mijn knieën moest zitten. Om misverstanden te voorkomen, we waren allebei 12 jaar dus begin nou niet direct te roepen dat ik een pedofiel ben. Kleine vrouwen stralen, vermoedelijk ter compensatie van hun geringe lengte, kracht uit. Zelf ben ik ook geen Euromast dus wellicht daarom val ik al mijn hele leven lang op kleine vrouwen. Ook ik kijk graag op mensen neer. Je voelt je dan groter, verheven, superieur! Nou vergeet het maar. Als ik me zo’n houding aanmeet word ik met de grond gelijk gemaakt en vertrapt als een vlo. Nee bij mij thuis heeft er maar één een (te) grote broek aan en dat ben ik niet. Een grote bek, ja dat heb ik wel. Maar als ik Anja Latenstein zie dan houd ik mijn kaken stijf op elkaar. Niks gebluf, niks gebral maar gepast respect voor de kleine kordate en doortastende burgermoeder van Albrandswaard. Ze is aanzienlijk kleiner dan de letters op rij van haar prachtige achternaam. Anja Latenstein van Voorst Woldringh. Dat klinkt toch een stuk voornamer dan Kees van Pelt, laten we nou eerlijk zijn! De grote kleine Anja gaat  aan het einde van dit jaar met pensioen. Het zal wel met vervroegd pensioen zijn want zo oud ziet ze er ondanks de grijze haardos nog niet uit. Anja is de opvolgster van Han Temminck. Wie herinnert zich niet deze vleesgeworden variant van stripfiguur Ollie B.Bommel, die op een geheel eigen wijze de scepter zwaaide over de dorpskernen Rhoon en Poortugaal. Het verschil tussen hem en Anja is enorm. Waar elke week wel iets negatiefs over Temminck werd gezegd over zijn drankgebruik, verzamelwoede van relatiegeschenken en voorliefde voor jonge vrouwenbillen, een hobby overigens die ik met hem deel, hoor je over Latenstein nooit iets negatiefs. Ze houdt zelfs niet van strakke mannenbillen want in die van mij heeft ze nooit geknepen. Het mens heeft een humor waar zelfs André van Duin de slappe lach van zou krijgen. Ik weet niet of vrouwen ook over droogklotenhumor beschikken, maar lachen dat kan je met deze dame. Vorig jaar presenteerde ik het prestigieuze Rijnmond Jazz Gala en wie stond daar boven alles en iedereen “Jopie, Jopie”te gillen? Inderdaad, mijn eigen Anja. Ik kon haar wel zoenen, en dat heb ik die avond dan ook gedaan. De Commissaris der Koningin van Zuid-Holland Franssen is nu naarstig op zoek naar een opvolger. Ik vind die meneer Franssen helemaal niet aardig. Hij had niet moeten zeggen dat hij niet op zoek is naar een etalagepop maar naar een echte burgemeester die érgens voor staat’. Hij had moeten zeggen dat hij op zoek is naar iemand van het type analoog aan mijn Anja. Met respect durf ik te zeggen dat Anja Latenstein een vrouw met ballen is, lef heeft en een kloppend hart voor haar gemeente. Als ik in de gemeente Albrandswaard zou wonen zou ik het wel weten als ik iets zou moeten zeggen over het functieprofiel van de nieuwe burgermeester. Wat ik op het enquêteformulier zou zetten? “Ik wil weer een Anja” en daaraan is niet te tornen!