De IBP, Hoogvliets grootste politieke voormalige actiepartij, is ruim over de uiterste houdbaarheiddatum heen. Ze moeten echt iets aan hun steeds onzichtbaar wordend imago doen anders zouden ze wel eens bij de volgende deelraadsverkiezingen, als die er al komen, slecht kunnen scoren. Op het gevaar af om door het bevallige achterste gedeelte van Jacqueline Cornelissen geplet te worden of door een kranig omhoog gestoken vinger met een bijbehorend vermanend woord van Kees van Pelt toegesproken te worden, moet ik eerst enige uitleg geven bij mijn stelling dat het bijna gedaan is met het IBP. Nou wat dacht u hiervan! IBP staat voor Initiatiefgroep Boomgaardhoek en Platen. Sinds de gemeentelijke herindeling in 1994 en de oprichting van deze voorheen zo strijdbare actiegroep is er héél wat gebeurd en heeft de IBP de eerste slag verloren. Zij immers streden voor een vrij van de rest van Hoogvliet onafhankelijke vrijstaat dan wel aansluiting en in ieder geval geen afscheiding van de wijken Boomgaardshoek en Meeuwenplaat en Zalmplaat van de toen nog zelfstandige heerlijkheid Poortugaal. Ik zie nog de met kalk getrokken grens over het wegdek van de Steurweg nabij de winkelstrip aan het Zeeltplein. Grenswachten Hans van Helden, Hans Elemans en Wim Burger hielden daar de wacht en zonder paspoort mocht je vanuit het vijandige Hoogvliet het grondgebied van de gemeente Poortugaal niet in. Kwam je over de grens dan werd je binnenste buiten gekeerd waarmee de IBP als het ware de uitvinders zijn geweest van het preventief fouilleren. Een lang verhaal van mijn kant om eigenlijk te zeggen dat de naam IBP allang niet meer de lading dekt, tenzij men stiekem alleen de belangen van de oude Poortugaalse gebieden behartigt in de Hoogvlietse raad. Het recente televisiedebat tussen Jacqueline Cornelissen en CDA-wethouder Bolsius doet echter anders vermoeden. Maar is de IBP dan wel een politieke partij of nog steeds een actiepartij? Niet dat het mij iets uitmaakt, zolang er maar actie is in de Hoogvlietse raad en dan bedoel ik ook echt actie en niet het hard ‘foei’ tegen elkaar roepen als men het niet met elkaar ergens over eens is. Nee, de tijd van strijd en debat tussen het wijlen PvdA icoon Leo Stroober en de tegenwoordig op een boerderij in Frankrijk wonende ex-socialist en ex-IBP voorman Hans Elemans is helaas voltooid verleden tijd. De IBP is dus ook geen actiepartij meer en wat hun politieke kleur is, is me ook een raadsel. Rood? Nee, te links. Groen? Nee te soft. Paars? Nee te rechts. Geel? Ja inderdaad geel. Maar waar staat geel anno 2005 nu eigenlijk voor? Waar staat geel überhaupt voor? Wat die inhoudelijkheid betreft, hier een sterk staaltje van metaalmoeheid van de IBP. Boven een recent artikel in Weekblad Hoogvliet stond met vette letters te lezen dat de IBP gaat voor eerlijkheid. Nou dat is pas nieuws zeg! Heeft de IBP dan de afgelopen 11 jaar iets anders gedaan? Zijn ze al die tijd niet eerlijk geweest? Wat een ontzettend goed gevoel geeft me het te weten dat vanaf nu de club van fractieleider Edwin Smid voor echte eerlijkheid gaat. Ik hoop dat alle andere fracties in de raad dit goede voorbeeld gaan volgen en niet alleen de deelraadpolitici en de leden van de gemeenteraad maar ook landelijke en Europese politici zouden zich aan de IBP moeten spiegelen en hun goede voorbeeld moeten volgen. Eerlijke politici, God hoe komt men erop, wat een fantastisch goed idee zeg!