Vroeger hing je de vlag uit om iets te vieren, de verjaardag van onze koningin bijvoorbeeld of bij het behalen van het eindexamen. Nu steken hele volksstammen de brand erin. Niet alleen in het Midden Oosten en Indonesië worden vlaggen verbrand, ook in ons eigen Rotterdam zijn inmiddels de eerste Deense vlaggen in de fik gestoken. Nationale dundoeken zijn verworden tot symbolen van haat en dienen als uitlaatklep voor opgeklopte en geregisseerde volkswoede. Maar elk nadeel heeft ook zijn voordeel. Ik zie er namelijk een uitgelezen kans in om snel rijk te worden. Ik laat vlaggen maken met het logo van de IBP van Kees van Pelt en Edwin Smid erop die door de lichtelijk teleurgestelde aanhangers van de PvdA in brand gestoken kunnen worden als bij de komende deelgemeenteraadsverkiezingen de goede partij met de verkeerde naam toch weer de grootste  is geworden. Ook kunnen inwoners van Hoogvliet kunnen vlaggen bij mijn zojuist bij de Kamer van Ophanghandel geregistreerde bedrijfje ‘Vuurvlag’ bestellen met daarop elk willekeurig smoelwerk van lokale politici of van de politieman van wie ze een bekeuring hebben gekregen. En wat te denken van een vlag met het logo van de RET of Connexxion erop? Bus te laat of metro gemist? Je weet wat je te doen staat. Voor scholieren is er straks de lerarenlijn, prachtige vlaggen met daarop het portret van hun meest ‘geliefde’ leraar. En voor de eeuwig zeurende Sorensen van Leefbaar Rotterdam laat ik een speciale vlag maken met daarop het gezicht van een columnist van zijn keuze. Grote kans dat het mijn gezicht is die dan in vlammen opgaat. Maar ik ben niet het type dat gauw aangebrand is, laat staan dat ik me tot aan mijn enkels laat afbranden. Eigenlijk zou ik het liefst een vlag willen laten maken met daarop de rode roos van de PvdA en het logo van het IBP Hoogvliet en een heel klein strookje CDA-groen en een puntje VVD-blauw.. Eentje van onbrandbaar materiaal zodat na de komende deelgemeenteraadsverkiezingen het lichtelijk aangebrande Rotterdamse college van B&W er weinig meer mee kan beginnen dan er de komende vier jaar naar te kijken en er misschien ook eens naar te luisteren! In tegenstelling tot wat een aantal lokale politici die het wel denken maar het niet hardop zeggen, ben ik namelijk wél van mening dat Hoogvliet gediend is bij een zo breed mogelijke coalatie. Ik zal het voor één keer onomwonden op z’n Rotterdams zeggen: ‘Pleurt nou eens die gezochte tegenstellingen in de Oude Maas en kijk naar hetgeen ons met elkander verbindt: een leefbare, veilige, sterke en sociale deelgemeente! Dat is mijn Hoogvliet!