“Ik ben bij een 100-jarige geweest. Ze doet bijna alles nog zelf. Mevrouw Hoorweg is nog helemaal bij.” Loco-burgemeester ’t Hart glundert. Prachtig vindt hij het, zoals deze ADHD-wethouder eigenlijk alles wat positief is prachtig vindt! Ik ben bij een 80-jarige op bezoek geweest. Ze doet haar uiterste best alles nog zelf te doen. Mevrouw van der Hor is verward, vergeet veel en weet niet eens hoe haar woonkamer er uit ziet waar ze drie weken geleden nog op haar manier gelukkig was. Ik vind het allesbehalve prachtig. Ik zie mijn oude moeder aftakelen. Ze vecht ertegen. Doet haar best om uit het tijdelijke verzorgingstehuis de Vier Ambachten uit te komen. De verzorging is lief en het eten goed. Maar ze mist haar hondje en haar eigen spulletjes. Ik hoop zo dat mijn moeder over 20 jaar ook bezocht wordt door een betrokken (loco)burgemeester. Maar dan moet de kwaliteit van het leven nog wel in verhouding staan met haar leeftijd zoals bij mevrouw Hoorweg het geval is. Anders hoop ik dat mevrouw Hor weg is op een respectvolle en humane manier. Iedereen wil oud worden maar niemand wil oud zijn!